Rodzaje operacji usuwania adenoidów u dzieci i procesu rehabilitacji

Jeśli lekarze zalecają operację u dziecka, powoduje to niepokój rodziców. Rodzice boją się powikłań po operacji i znieczuleniu. W końcu rodzaj znieczulenia wpływa nawet na wynik operacji. Z tego powodu rodzice są zainteresowani wszystkim, co związane jest z usuwaniem przyrostów gruczołowych. Usunięcie migdałków u dzieci nie powinno wiązać się z urazami psychicznymi lub powikłaniami.

Operacja usunięcia migdałków gardłowych

Adenoidy u dzieci

?? Adenoidy nazywane są wzrostem tkanek nosogardła migdałkowego. Będąc częścią nosogardzieli, chronią gardło przed mikroorganizmami wdychanymi przez nos. Ale przy częstych przeziębieniach i infekcjach wirusowych występują patologiczne zaburzenia tkanki limfatycznej, które tworzą migdałki nosowe. Tkanka limfatyczna rozwija się u małych dzieci, ponieważ częściej występują u nich gruczolaki.

?? Adenoidy zwiększają się stopniowo. Po powrocie dziecka migdały powoli wracają do pierwotnego rozmiaru. Ale jeśli dziecko zachoruje ponownie, gdy tkanka limfatyczna nie zmniejszy się do normalnego rozmiaru, ich wzrost rozpocznie się ponownie. A wielkość migdałków będzie większa niż za pierwszym razem. Podobnie jest z rozwojem zapalenia gruczołowego i patologicznego wzrostu gruczolaków w nosogardzieli.

Powody

Ale wzrost komórek limfoidalnych występuje nie tylko przy częstych przeziębieniach. Na rozwój patologii wpływa:

• czynnik dziedziczny;
• infekcje dziecięce (odra, świnka i inne);
• trudna ciąża i poród;
• przekarmianie dziecka lub karmienie fast foodów;
• częste alergie;
• słaba odporność z częstymi przewlekłymi zakażeniami;
• długi pobyt w niekorzystnych warunkach domowych lub naturalnych.

Grupa ryzyka składa się z dzieci w wieku 3-7 lat, które stale mają kontakt z infekcjami. U małych dzieci narządy oddechowe są wąskie, więc nawet z niewielkim obrzękiem lub przerostem ciała migdałowatego w nosogardzieli całkowicie się pokrywają. Ten czynnik jest głównym powodem, dla którego dziecko nie może oddychać przez nos.

U młodzieży i dorosłych ta patologia zwykle nie występuje. Ponieważ drogi oddechowe są rozszerzone, a ciało migdałowate zmniejszyło się. Adenoidy mają mniejszy wpływ na oddychanie.

Objawy migdałków gardłowych

Proliferację tkanki limfoidalnej można podejrzewać za pomocą charakterystycznych znaków:

• trudności w oddychaniu przez nos;
• zaburzony sen, otwarte usta, płacz we śnie;
• podczas snu dziecko chrapie, wącha, cierpi na astmę;
• usta wysychają, powodując kaszel po przebudzeniu;
• zmiany barwy głosu, nosa niemowlęca, narzeka na ból głowy;
• częstymi „gośćmi” są: nieżyt nosa, zapalenie gardła, zapalenie ucha środkowego;
• dziecko szybko się męczy, niegrzeczne.

? Gdy rozwija się zapalenie migdałków gruczołowych migdałków, migdałki gardłowe stają się zapalne.

Adenoidy przed usunięciem

Diagnostyka

Aby potwierdzić diagnozę i rozwiązać problem operacji, należy zbadać pacjenta. Aby ocenić stan nosogardzieli pacjenta i stopień zapalenia, stosuje się faryngoskopię, a także rinoskopię. Czasami wymagana jest inna metoda. Następnie wykonuje się endoskopię lub radiografię.

Kiedy wymagana jest operacja

Potrzeba adenotomii jest określana przez lekarza natychmiast po wykryciu gruczolaków w jamie nosowo-gardłowej, a leczenie zachowawcze nie przyniosło wyników. On waży wszystko, rozmawia z rodzicami i dopiero potem podejmuje decyzję.

Głównym powodem leczenia chirurgicznego jest zapalenie gruczołowe trzeciego stopnia, które doprowadziło do trudności w oddychaniu.

Jeśli opóźnisz operację, doprowadzi to do zwiększenia liczby migdałków gardłowych i problemów zdrowotnych. Doświadczeni otolaryngolodzy, gdy zwracają się do nich z zapaleniem ucha u dzieci, natychmiast sprawdzają obecność przyrostów gruczołowych. Dają bowiem w pierwszej kolejności takie powikłanie jak ostre zapalenie ucha. Interwencja chirurga wymaga silnie zarośniętych migdałków. Operacja całkowitego usunięcia migdałków nazywana jest adenotomią.

To ważne! Decyzję o operacji podejmuje wyłącznie lekarz. I jakie znieczulenie daje dziecku.

Czynniki wpływające na potrzebę operacji

Wpływ adenoidów

Rodzice, którzy uważają patologię za nieszkodliwą, powinni wiedzieć, co czeka dziecko, jeśli nie ma operacji. Mały człowiek może mieć takie patologiczne nieprawidłowości :?

• naruszenia nosowego kanału oddechowego z powodu obrzęku błony śluzowej nosogardzieli;
• niedorozwój górnego podniebienia i szczęki z powodu naruszenia oddychania przez nos;
• twarz wyciągnięta;
• zęby rozwijają się nieprawidłowo, nierówne;
• patologia nosa i gardła;
• zaburzenia snu, chrapanie w nocy;
• czasami głód tlenu;
• często rozwija się zapalenie ucha środkowego;
• możliwa utrata słuchu.

?? Jeśli migdałki są obecne w nosogardzieli przez długi czas, dziecko staje się powolne z czasem, szybko się męczy, jest zakłócane przez częste bóle głowy i zmniejsza pamięć. Wszystko to pociąga za sobą spadek wyników w nauce dziecka.

Wskazania i przeciwwskazania

Wskazania do usuwania migdałków u dzieci określa? lekarz, po badaniu i rozmowie z rodzicami. Główne wskazania do adenotomii:

• mały pacjent się pogarsza;
• zły rozwój szczęk;
• Stałe zapalenie ucha, zapalenie zatok i czołowe zapalenie zatruwają dziecko;
• występują krótkie opóźnienia w oddychaniu podczas snu;
• zaburzenia oddychania przez nos.

Ale nie zawsze można usunąć migdałki, lub nie natychmiast. Do przeciwwskazań tymczasowych lub kategorycznych należą:

• ciężka patologia serca i naczyń krwionośnych;
• nieprawidłowe zaburzenia krążenia;
• ARI;
• stały „smark”;
• dziecko zachorowało przed operacją.

Zaleca się odroczenie operacji, nawet jeśli niemowlę ma banalny katar przed adenotomią, ma ból gardła lub kaszel.

Plusy i minusy

? Operacja na migdałkach u dzieci pomoże pozbyć się ogniska mikroorganizmów, które infekują nosogardziel prowokując choroby zakaźne.

? Po zabiegu zniknie ryzyko zapalenia ucha i słuchu.

? Operacja pomoże rozwiązać problem głodu tlenowego z powodu nieotrzymania części powietrza podczas oddychania przez usta.

? Dodatkowym plusem tej operacji jest również ulga w oddychaniu i mowie. Adenoidy wpływają na mowę, czynnik ten przemawia również za operacją.

? Lepiej jest usunąć adenoidy w ciągu 4 lat. Jeśli usuniesz migdałki przed tym wiekiem, istnieje wysokie ryzyko nawrotu. A im młodsze dziecko, tym większe ryzyko.

Nowoczesne metody usuwania migdałków u dzieci pozwalają na szybkie wykonanie operacji przy minimalnym ryzyku.

Przygotowanie do adenomektomii

Podczas przygotowania pacjenta do interwencji w znieczuleniu, mały pacjent otrzymuje następujące badanie:

• elektrokardiogram;
• ogólne badania testów krzepnięcia krwi (płytki krwi powinny być normalne);
• analiza moczu;
• krew dla PB, HIV;
• badanie terapeuty dziecięcego;
• bioanaliza krwi (dla białek, mocznika i innych wskaźników);
• RTG lub CT zatok.

Lekarz prowadzi rozmowę z rodzicami na temat historii, obecności krewnych niebezpiecznych patologii, paraliżu. Sprawdza harmonogram szczepień dla dziecka, pyta rodziców o przeszłe choroby i reakcje na leki, jeśli takie były. Ponadto dziecku należy przepisać kurs terapeutyczny mający na celu przygotowanie do zabiegu.

Pamiętaj, aby używać leków nasennych i leków, które poprawiają metabolizm i wzmacniają efekt znieczulenia ogólnego.

Leki przeciwbólowe

?? Przed zabiegiem chirurgicznym należy oczyścić ciało lewatywą. A w dniu operacji dziecko nie powinno być spożywane 3 godziny przed zabiegiem operacyjnym, lepiej nie pić. Aby zmniejszyć negatywny wpływ na organizm na pół godziny przed znieczuleniem, lekarz przepisuje Promedol lub Atropinę.

Najważniejsze cechy adenotomii

Wcześniej, gdy lekarze nie mieli leków na znieczulenie, dzieci musiały odczuwać silny ból podczas chirurgicznego usuwania migdałków. Teraz są dwa rodzaje znieczulenia - znieczulenie miejscowe (częściowe) i pełne (ogólne). Każdy z nich ma swoje zalety i wady. Adenoidy w znieczuleniu ogólnym są wycinane dla małych dzieci, podczas gdy dorośli i młodzież częściej wybierają znieczulenie miejscowe.

? Operacja u dziecka w wieku przedszkolnym odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Dziecko zasypia bez odczuwania bólu. W znieczuleniu miejscowym wycinanie migdałków wykonuje się u starszych dzieci, ponieważ ustalono, że znieczulenie ogólne może niekorzystnie wpływać na działanie mózgu przez pewien okres.

Pozostaje rozważyć bardziej szczegółowo, w jaki sposób usuwa się adenoidy, aby rodzice nie martwili się o to. Lekarze używają różnych metod usuwania migdałków u dzieci, które są dostępne w klinice. Zależy to od stanu nosogardzieli, wielkości migdałków, ciała dziecka i innych czynników.

Gdy tylko znieczulenie zaczęło działać, lekarz może rozpocząć manipulacje. Usta pacjenta otwiera się za pomocą instrumentu, bada się nosogardziel i migdałki gardłowe. Następnie lekarz usuwa je, kauteryzując tworzenie diatermii lub zdrapując łyżeczkę.

? Klasyczna obsługa

Ta metoda operacji jest wykonywana przez adenotom Beckmanna (narzędzie w postaci zakrzywionego noża). Adenotom wstrzykuje się do jamy ustnej, za tkankę miękkiego podniebienia, wysyła się do górnej części nosogardzieli. Adenoidy przecinają i usuwają wszystkie wycięte tkanki przez usta. Teraz klasyczna operacja jest wykonywana u niemowląt w znieczuleniu ogólnym. Dla młodych ludzi takie wycięcie tkanki gruczołowej wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Czasami usunięcie migdałków bez znieczulenia wykonuje się, jeśli inne metody są niemożliwe.

? Adenotomia zimnej plazmy

Ta metoda usuwania migdałków nazywana jest metodą koblacji. Jest to najnowocześniejsza metoda wycinania tkanki gruczołowej. Operacja odbywa się prawie bez krwi, w obszarze okrytym zimną plazmą. Kobaltacja ze względu na swoją dokładność ma niski stopień ryzyka pooperacyjnego. Zimno usunie krwawienie, zmniejszając niebezpieczeństwo do minimum.

? Adenomektomia endoskopowa

W nowoczesnej chirurgii adenotomia endoskopowa jest coraz częściej stosowana u dzieci. Ten rodzaj interwencji ma większą dokładność i mniej urazów. Operacja jest skuteczna w przypadku silnych wzrostów adenoidów wzdłuż ściany nosogardzieli. Ale nie każda klinika ma sprzęt do endoskopii.

Adenomektomia endoskopowa - przewodzenie

? Korzystanie z lasera

Adenoidy u dzieci - chirurgia laserowa jest najmniej bezkrwawa. Do adenotomii laserowej u dzieci używaj lasera. To narzędzie usuwa przerośnięte tkanki, spala punkty odcięcia. W przypadku takiej terapii laserowej wystarcza krótkie znieczulenie. Przebudzenie po dziecku jest łatwiejsze, więc istnieje mniejsze ryzyko przedawkowania i innych negatywnych konsekwencji z serca i ośrodkowego układu nerwowego. Usuwanie adenoidów w znieczuleniu ogólnym za pomocą przyrządu laserowego jest wykonywane dla dorosłych, a nawet dzieci. Lokalny rodzaj znieczulenia nie jest przeciwwskazany w wycinaniu przerośniętych tkanek.

Ale przy użyciu lasera w adenomektomii bierze się pod uwagę, że laser nie pozwala na kontrolę głębokości ekspozycji, co prowadzi do ryzyka uszkodzenia zdrowej tkanki.

? Metoda fal radiowych

Adenotomia fal radiowych jest wykonywana przez specjalny aparat - Surgitron. Dzięki tej metodzie tkanki gruczołowe są wycinane przez dyszę z falami radiowymi z niej wydobywającymi się, co zmniejsza do minimum utratę krwi. W końcu podczas operacji natychmiast wykonuje się koagulację naczyniową. Ale adenotomia radiochirurgiczna nie jest pokazywana wszystkim.

Adenotomia jest szczepieniem przeciwko patologiom nosogardzieli.

Rehabilitacja

Po operacji dziecko musi pozostać w szpitalu przez pewien czas (długość pobytu zależy od stanu, obecności powikłań).

Zdalny adenoid - rozmiar

?? Często rodzice martwią się pytaniem, ile dni przysługuje zwolnienie lekarskie. Zależy to również od ciężkości patologii, metody usuwania, rodzaju znieczulenia i stanu dziecka.

Po 2-4 godzinach po zabiegu w znieczuleniu ogólnym, kiedy ból głowy minął, małym pacjentom wolno wstać z łóżka, chodzić, a nawet jeść. Po operacji adenotomia lekarze zalecają specjalną dietę. Nie martw się w przypadku niewielkiego wzrostu temperatury.

Moc

Obowiązkowa dieta po usunięciu migdałków gardłowych. Jeśli zostanie zaobserwowany, okres powrotu do zdrowia małego pacjenta jest znacznie zmniejszony.

Z diety na kilka dni? wymagane są gorące, zimne potrawy, a także twarda, ostra i szkodliwa żywność. Żywność dla niemowląt składa się z puree, płatków śniadaniowych przez kilka dni.

Lekarz przepisuje witaminy i minerały stosowane w kursach wzmacniających dla małych dzieci. Z powodu przeziębienia i ułatwienia oddychania, pole odcięcia migdałków jest przepisane lekowi Loromax dla dzieci pooperacyjnych.

Obciążenia fizyczne przez 30-40 dni są wykluczone. W tym samym okresie dziecko musi być chronione przed kontaktem z pacjentami zakaźnymi.

Możliwe komplikacje

Jak zachowują się migdałki po usunięciu i czy po zabiegu wystąpią problemy?

?? Rodzice, którzy przeszli leczenie operacyjne w dzieciństwie, wiedzą, jakie powikłania pojawiają się po operacji. To jest:

• krwawienie (częste powikłanie, które można wyeliminować tylko przez usunięcie wszystkich pozostałości migdałków);
• zapalenie z towarzyszącą gorączką;
• ból głowy, zawroty głowy, osłabienie;
• prawdopodobieństwo zakażenia;
• obrzęk nosogardzieli;
• katar, ból gardła;
• nieprzyjemny zapach i ból podczas połykania;

Ryzyko powikłań zależy od chirurga. Ale zdrowie małego pacjenta również zawodzi, przynosząc kłopoty i niepokój rodzicom i lekarzom. Dlatego ważąc wszystkie możliwe wyniki interwencji chirurgicznej. Lekarz podejmuje decyzję, a rodzice są zobowiązani do ścisłego przestrzegania zaleceń lekarza po operacji.

Ważne jest, aby pamiętać! Operacja usunięcia migdałków u dziecka wiąże się z urazem psychicznym. Zachowaj to do minimum.

http://nasmork.guru/operaciya/udalenie-adenoidov-u-detej

Usuwanie migdałków u dzieci - ocenia mamusie. Szczegóły operacji

Wąchanie nosa od dawna jest synonimem dzieciństwa. Dzieci bardzo cierpią, zwłaszcza przeziębienia. Częste choroby zapalne w nosogardzieli prowadzą do pojawienia się migdałków gardłowych.

Wraz z postępem choroby jedynym sposobem leczenia jest szybkie usunięcie zarośniętej tkanki. Często przeraża dziecko, jego mamę i tatę. Jak usuwa się migdałki u dzieci zainteresowanych wieloma rodzicami.

Co to są adenoidy?

Adenoidy są patologicznie przerośniętym migdałkiem nosowo-gardłowym, co powoduje trudności w oddychaniu, upośledzenie słuchu i inne zaburzenia.

Ciało migdałowate znajduje się w nosogardzieli i nie jest widoczne gołym okiem. Tylko otolaryngolog przy pomocy specjalnego lustra może go zbadać.

Przy wzrostach adenoidów oddychanie przez nos jest zablokowane. Dziecko coraz częściej oddycha przez usta. Z tego powodu mechanizmy ochronne organizmu nie spełniają swojej funkcji, powietrze nie jest wystarczająco filtrowane, a wirusy i mikroby przenikają do dróg oddechowych.

Dlatego coraz częściej występują choroby zapalne: zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli, zapalenie zatok i inne. Zwiększone ryzyko zapalenia płuc. Z powodu stanu zapalnego w nosogardzieli u dzieci często rozwija się zapalenie ucha (zapalenie ucha środkowego).

Adenoidy mogą rozwijać się u dzieci od 1 roku do 14 lat, ale najczęściej cierpią dzieci od 3 do 7 lat.

Ze względu na przyrosty gruczołowe pojawiają się takie problemy:

• Głos staje się nosowy, dziecko mówi jak w nosie;
• Przewlekły katar pojawia się z trudnym, często ropnym, wyładowczym;
• Z powodu ciągłego zapalenia i osłabienia układu odpornościowego, dziecko często choruje, trudno je odzyskać, pojawiają się komplikacje w przypadku ostrych infekcji dróg oddechowych;
• Zaczyna chrapać we śnie;
• Słuch może się zmniejszyć;
• Występują częste bóle głowy, bladość skóry, dezorientacja.

Istnieją trzy etapy wzrostu adenoidów:

1. Początkowy etap. Migdałek nosowo-gardłowy jest nieznacznie powiększony i lekko zamyka kanał nosowy;
2. Drugi etap Adenoidy pokrywają więcej niż połowę kanału nosowego;
3. Trzeci etap. Przerośnięta tkanka gruczołowa prawie całkowicie blokuje przejście nosowe.

Na wczesnym etapie można zalecić leczenie zachowawcze, aby zatrzymać wzrost tkanki. Są to zazwyczaj specjalne krople, myjące nos i nosogardziel roztworami leczniczymi, preparatami homeopatycznymi i tak dalej.

Jeśli to nie pomoże, a proliferacja tkanki gruczołowej będzie kontynuowana, zostanie ona chirurgicznie usunięta.

Przyczyny i wskazania do zabiegu. Możliwe konsekwencje

Nie zawsze z adenoidami wyznaczają operację ich usunięcia. Przyczyny zabiegu to:

Adenoidy trzeciego stopnia, gdy pokrywają więcej niż 2/3 światła nosogardzieli;

Podczas zamykania przyrostów adenoidalnych przetoki wydalniczej trąbki Eustachiusza, aw konsekwencji nagromadzenia śluzu w uchu środkowym. Prowadzi to do utraty słuchu i częstego zapalenia ucha, w tym ropnego.

Możliwe komplikacje

Często rodzice boją się operacji z powodu możliwych komplikacji. Adenotomia (operacja usuwania adenoidów) nie jest jednak uważana za trudną lub niebezpieczną procedurę. Nowoczesne techniki sprawiają, że jest tak wydajny i bezbolesny, jak to możliwe.

Czasami jednak występują takie konsekwencje:

• Wzrost temperatury powyżej 38 stopni przez ponad 48 godzin może wskazywać na występowanie zapalenia zakaźnego;
• Uporczywe krwawienie z nosogardzieli. Występuje, gdy tkanka migdałków nie jest całkowicie usunięta. Wymaga dodatkowego czyszczenia lub kauteryzacji laserem;
• Uszkodzenie przyległej tkanki śluzowej, prowadzące do rozwoju zanikowego zapalenia nasady gardła;
• Nawrót choroby.

Aby uniknąć możliwych komplikacji, należy starannie wybrać specjalistę, który wykona operację i metodę usuwania migdałków u dzieci.

Aby działać, czy nie?

Rodzice często wątpią i nie chcą mieć operacji dziecięcej. Oczywiście operacja jest stresująca dla dziecka. Należy jednak pamiętać, że nie ma innej alternatywy, aby pozbyć się migdałków gardłowych.

Czasami rodzice mylą przyrosty gruczołowe i zapalenie gruczołowe. Zapalenie gruczołowe występuje w wyniku zapalenia tkanki gruczołowej. Może być leczony i stan zapalny minie. Jednak przerośnięte migdałki są tak trudne do wyleczenia.

Operacja nie jest zalecana, chyba że jest to absolutnie konieczne. Jeśli migdałki nie powodują poważnych naruszeń, starają się zatrzymać ich wzrost zachowawczo. W przypadku nieskuteczności leczenia i dalszego rozwoju patologii nie można uniknąć operacji.

Dlatego, jeśli operacja jest konieczna, nie należy jej odkładać, aby uniknąć nieodwracalnych skutków dla zdrowia dziecka.

Czy usunięcie jest bolesne? Jakie leki przeciwbólowe są stosowane?

Niektórzy rodzice, którzy usunęli adenoid w dzieciństwie, pamiętają to jako nieprzyjemną i bolesną procedurę. Odmawiają poddania jej dziecka. Warto jednak zauważyć, że w tamtych czasach operacja ta była przeprowadzana bez znieczulenia. Dlatego wspomnienia były smutne.

Ta forma znieczulenia ma wiele przeciwwskazań. Dlatego czasami stosuje się znieczulenie miejscowe. Daje wystarczającą ulgę w bólu, ale dziecko może być przestraszone widokiem narzędzi lub krwi. W znieczuleniu miejscowym dodatkowo podaje się zastrzyk leku uspokajającego.

Jeśli operacja jest konieczna i nie ma możliwości znieczulenia, operację przeprowadza się bez znieczulenia. Adenoidy nie mają zakończeń nerwowych, więc ich usunięcie, choć nieprzyjemne, ale nie jest zbyt bolesne.

Rodzaje operacji

Najczęściej operacja usunięcia migdałków (adenotomia) oznacza chirurgiczne wycięcie tkanki za pomocą specjalnego narzędzia.

Istnieją jednak inne metody usuwania migdałków u dzieci.

We współczesnej medycynie istnieją takie podstawowe metody:

• Usunięcie endoskopowe;
• Laserowe wycięcie migdałków;
• Wycięcie aparatu fal radiowych tkanki gruczołowej.

Podczas operacji wykonuje się całkowite lub częściowe usunięcie migdałków.

Podczas operacji lekarz może używać różnych instrumentów: konwencjonalnego adenotomu, elektrokoagulacji, mikrodebridera (golarki), noża plazmowego i innych.
Jednak niezależnie od zastosowanej techniki, istotą operacji jest wycięcie i usunięcie tkanki gruczołowej z nosogardzieli. Do obrazowania używany jest endoskop.

W przypadku dużych wzrostów migdałków zaleca się wykonanie wycięcia chirurgicznego, a następnie kauteryzację laserem.

W przypadku korzystania z urządzenia wykorzystującego fale radiowe do usuwania adenoidów pod działaniem prądu o wysokiej częstotliwości dochodzi do pewnego rodzaju parowania tkanek i obniżania poziomu adenoidów.

Zalety chirurgii falami radiowymi to minimalna inwazyjność, bezkrwawość, przyspieszone gojenie ran.

Niebezpieczna jest ich nieobecność. Niebezpieczeństwa związane z przedwczesnym usunięciem

Wzrostowi migdałków towarzyszy najczęściej wzrost migdałków podniebiennych. Może to prowadzić do tego, że oddychanie staje się trudne, nie tylko przez nos, ale także przez usta. Szczególnie często dziecko dusi w nocy.

Najgorsze jest to, że jeśli nastąpiła deformacja, proces jest nieodwracalny, nawet biorąc pod uwagę operację. Dlatego nie należy opóźniać leczenia migdałków gardłowych.

Innym częstym powikłaniem migdałków jest utrata słuchu i początek utraty słuchu. Jednak to naruszenie jest odwracalne. Po usunięciu migdałków przywraca się słuch.

Wielu boi się usunąć migdałki, ponieważ obawiają się, że ciało dziecka straci rodzaj „bariery ochronnej” i zacznie boleć jeszcze częściej niż przed usunięciem.

Wśród matek, które zgodziły się na operację, dziecko ma tych, którzy nie są zadowoleni z wyniku, a nawet wierzą, że stało się gorzej. Aby rozważyć plusy i minusy operacji, skonsultuj się z lekarzem.

Jeśli masz już sprawdzonego lekarza rodzinnego, jeśli nie, skonsultuj się z zaufanym lekarzem.

Pamiętaj, że wraz z proliferacją adenoidów wymagana jest operacja.

Przygotowanie do zabiegu

Przygotowanie do operacji jest konieczne przede wszystkim psychicznie. Ważne jest, aby rodzice zachowali spokój. Konieczne jest wyjaśnienie dziecku potrzeby przeprowadzenia procedury, powiedzenia mu, co na niego czeka, ale nie boi się. Możesz obiecać dziecku po zabiegu lody.

Podczas planowania adenotomii lekarz przepisze niezbędne testy i badania. W przeddzień operacji mogą przepisać leki w celu poprawy krzepnięcia krwi.

W dniu przepisania zabiegu nie należy karmić dziecka, a nie wody dwie godziny przed zabiegiem. Jest to szczególnie ważne, jeśli zakłada się znieczulenie. W przeciwnym razie mogą wystąpić wymioty.

Powrót do zdrowia po zabiegu

Sama operacja trwa krótki czas 5-10 minut.

Od pewnego czasu dziecko odejdzie od znieczulenia. Jeśli wszystko poszło dobrze, to 2-3 godziny po tym, jak dziecko przyszło do siebie, pozwolono mu wrócić do domu.

Po adenotomii przeziębienie działa uspokajająco na błonę śluzową nosa i gardła, łagodzi obrzęk i zatrzymuje krwawienie.

Dlatego czasami zaleca się dać dziecku rozpuszczenie lodów, mrożonego soku lub lodu.

Ale jeśli dziecko jest trudne do przełknięcia lub czuje się źle po znieczuleniu, nie trzeba nalegać.

Pierwszego dnia po zabiegu może wystąpić kaszel lub wymioty krwi. Wynika to z faktu, że podczas operacji krew dostała się do żołądka.

Rany na błonach śluzowych nie zagoiły się i mogą trochę krwawić, zwłaszcza jeśli są podrażnione.

Dlatego w pierwszych dniach zalecanej diety w postaci płynnej, puree, nie gorące i nie ostre.

Po operacji pierwszego dnia temperatura może wzrosnąć, jest słabość.

Nie zaleca się podawania dziecku aspiryny. Rozcieńcza krew i może powodować krwawienie.

W pierwszych dniach dziecko ma przepisane więcej odpoczynku, nie chodzić na zewnątrz, aby uniknąć wysiłku, wykonywać ćwiczenia oddechowe.

Aby znormalizować funkcję oddychania przez nos, krople obkurczające naczynia są przepisywane na 5 dni.

Przywrócenie oddychania przez nos i słuch zwykle następuje w ciągu 7-10 dni po zabiegu.

Nawrót - wystąpienie wtórne

Czasami nawroty występują po usunięciu migdałków u dzieci. Ponowny wzrost tkanki gruczołowej jest możliwy, jeśli

• Tkanka limfoidalna nie została całkowicie usunięta;
• Operacja u dziecka poniżej 3 lat;
• Obecność czynników powodujących przyrosty gruczołowe (alergie, dziedziczność, częste choroby).

Takie przypadki nie są częste i wymagają porady eksperta.

Opinie rodziców

Opinie dorosłych, którzy w dzieciństwie zostali usunięci z gruczolaka, różnią się od opinii matek, których dzieci przeszły operację w niedalekiej przeszłości.

Jeśli wcześniej procedura została przeprowadzona bez znieczulenia, dzieci były związane i trzymane, a same wspomnienia procedury były dla nich raczej nieprzyjemne, wówczas współczesne matki opisują to w następujący sposób:

Natalia: Usunięto adenoidy 2 miesiące temu. Przeprowadziliśmy operację w znieczuleniu ogólnym. Pomyślnie pomyślnie Syn obudził się 25 minut po operacji. Nie było żadnych skutków ubocznych.

Oddychający nos, uszy nie bolą. Po raz pierwszy SARS zachorował 2 miesiące po operacji. Temperatura i zapalenie ucha nie są, leczy się katar! Wcześniej nic nie pomogło.

Nie żałuję, że poszedłem na operację, bo inaczej zjadłbym lek ze świniami.

Christina: Adenoids zostały usunięte do jego syna, gdy miał około 4 lat. Wcześniej chrapał we śnie, często miał katar. Wraz z migdałkami usunięto część migdałków. Operacja trwała 20 minut. Nie było bólu i łez. Dziecko zaczęło mniej boleć, nos dobrze oddychał, nie chrapał. Syn ma 9 lat.

Ludmiła: W końcu usunięto adenoidy. Cierpieliśmy 4 miesiące przed operacją. Ciągle oddychający przez usta, chrapany w nocy, były wstrzymywane oddechy, uporczywe infekcje, pięć otitis w 3 miesiące! Szczęka była lekko zdeformowana. Przeprowadziliśmy operację pod kontrolą endoskopu w znieczuleniu ogólnym. Operacja trwa 15 minut.

Po znieczuleniu doszło do osłabienia, nogi nie były posłuszne, skarżyły się na ból gardła. Następnego dnia wszystko odeszło. Przez tydzień był obrzęk i syn chrapał, ale potem wszystko poszło, słuch został przywrócony. Nie żałuj tego wcześniej.

Ziołolecznictwo

W początkowej fazie adenoidów, aby zapobiec ich wzrostowi, można użyć ziół. Najczęściej używają tych metod:

1 łyżeczka Zaparzyć zioła szklanką wrzącej wody, pozostawić na 5 minut, ostudzić. Możesz wyczyścić nos tym naparem 2-3 razy dziennie. Leczenie przez co najmniej 2 tygodnie i dłużej;

Możesz także użyć naparów takich ziół: dziurawca, rumianku, eukaliptusa, zielonej herbaty.

Przygotowanie i stosowanie jest podobne do skrzypu polnego.

Inhalacja parowa z nagietkiem, eukaliptusem, olejem z drzewa herbacianego.

Zaszczepić 2-3 krople oleju tui w każdym przewodzie nosowym przed snem. Kurs trwa 14 dni.

Napar z zielonej skórki orzecha włoskiego, przygotowany z łyżki surowca w szklance wody, zakopać 2 krople w każdym przewodzie nosowym. Kurs trwa 20 dni.

Często stosowane rozwiązania do prania na bazie propolisu, sody, soku z aloesu.

Dr Komarovsky o adenoidach

Z poniższego filmu dowiesz się, co słynny pediatra E.O. Komarovsky myśli o leczeniu lub chirurgicznym usunięciu migdałków gardłowych:

http://umnyash.com/ukhod-za-rebenkom/bolezni/udalenie-adenoidov-u-detej-otzyvy.html

Jak działa operacja usuwania migdałków u dzieci, czy to boli?

Znaczna liczba rodziców ma do czynienia ze wzrostem gruczolaka u dziecka. Usunięcie migdałków u dzieci budzi obawy, ponieważ każda operacja w tym wieku obfituje w komplikacje, ale w niektórych przypadkach nie ma innego wyjścia.

Co to są migdałki i ich przyczyny u dzieci?

W jamie ustnej i nosogardzieli znajduje się 6 migdałków, z których każdy pełni funkcję ochronną, zapobiegając przedostawaniu się czynników zakaźnych do organizmu. Częste przeziębienia mogą prowadzić do zmniejszenia tej funkcji i jednoczesnego wzrostu ciała migdałowatego. Adenoidy to proliferacja pojedynczego ciała migdałowatego zlokalizowanego w nosogardzieli.

Rozpoznanie tej patologii bez użycia specjalnych zwierciadeł nie jest możliwe, ale ma specyficzne objawy, dzięki którym choroba jest trudna do zauważenia.

Objawy choroby

Aby zidentyfikować wzrost migdałków gardłowych, wystarczy zwrócić uwagę na zdrowie dziecka.

Do głównych objawów należą:

1. Zmiana głosu. Dziecko zaczyna nosowo, głos staje się niezdrowy.
2. Zator w nosie. Z powodu wzrostu ciała migdałowatego, przepływ powietrza jest spowolniony, dziecku trudno jest oddychać przez nos.
3. Katar Jeden z powikłań prowadzących do nieżytu nosa i zapalenia zatok.
4. Zmniejszony słuch. Rozszerzająca się tkanka limfoidalna może częściowo blokować rurkę słuchową, powodując objawy zapalenia ucha.
5. Zaburzenia snu Dziecko śpi źle i niespokojnie, rano staje się niezwykle kapryśne i zirytowane. Możliwe ataki duszności i chrapania spowodowane cofnięciem korzenia języka.
6. Przewlekła niedotlenienie. Samo dziecko może nie rozpoznać tego objawu, ale będzie stały brak tlenu z boku, co prowadzi do problemów z apetytem, ​​a czasami z niedokrwistością.
7. Zmiana twarzy. Jeśli proces patologiczny trwa długo, mogą wystąpić zaburzenia w rozwoju tkanki kostnej twarzy, zmiany okluzji. Jeśli leczenie rozpoczyna się na czas, zmiany te są odwracalne, ale w zaawansowanych przypadkach konsekwencje pozostają na całe życie.
8. Zapalenie gruczołu krokowego Jeśli organizm jest narażony na infekcję w miarę wzrostu tkanki, może rozwinąć się zapalenie gruczołowe. Wzrost temperatury ciała, wzrost wielkości węzłów chłonnych.

Techniki usuwania adenoidów

Potrzeba operacji zależy od stopnia zaniedbania choroby i indywidualnych wskaźników, które może ocenić specjalista. Jeśli problem zostanie zauważony na czas, możliwe jest leczenie zachowawcze za pomocą leków.

Leki

Jeśli migdałki pokrywają się tylko z niewielką częścią vomeru, a oddychanie dziecka jest nieco trudne, często jest to dość konserwatywna metoda leczenia. Na zalecenie lekarza przyjmowane są immunomodulatory, mycie i płukanie roztworem soli fizjologicznej. Jeśli te środki nie wystarczą, przepisywane są antybiotyki (cefalosporyny, makrolidy).

Równolegle z przyjmowaniem leków przeprowadza się płukanie wodą morską, roztworami sody lub „Furacilin”.

Przez operację

Jeśli choroba ma drugi lub trzeci stopień nasilenia, skorzystaj z interwencji chirurgicznej. Warianty metod zostaną omówione poniżej, wybór zależy od stopnia choroby, wybranej kliniki i indywidualnej sytuacji.

Metody ludowe

Najlepszym z tradycyjnych sposobów radzenia sobie z adenoidami we wczesnych stadiach choroby jest mycie za pomocą roztworów soli fizjologicznej, które są łatwe do przygotowania. Za 1 szklankę ciepłej przegotowanej wody pobiera się 1 łyżeczkę. sól lub 0,5 łyżeczki. sól morska. Roztwór jest dokładnie wymieszany, aby kryształy soli nie uszkodziły błony śluzowej gardła. Do mycia można użyć aspiratora, pipety lub strzykawki.

Inną sprawdzoną metodą jest wkraplanie do nosa świeżo wyciśniętego soku z aloesu lub kalanchoe. W celu ułatwienia stosowania, bawełny turund można moczyć w soku i wstrzykiwać przez 10-15 minut do nosa.

Po wskazaniu operacji

Potrzeba operacji zależy od stopnia choroby, dlatego ważne jest, aby zidentyfikować patologię w czasie. Niezwłocznie po wykryciu wzrostu migdałków należy koniecznie skonsultować się z lekarzem, który może z całą pewnością stwierdzić, czy należy je usunąć iw jakim wieku można zastosować określoną metodę. Być może specjalista zaleci interwencję laserową, w której dziecko nie będzie chore, a prawdopodobieństwo ponownego rozwoju choroby będzie niskie.

Jeśli mówimy o drugim stopniu choroby (adenoidy nakładają się na 2/3 otwieracza), decyzja o potrzebie interwencji chirurgicznej jest podejmowana w zależności od stanu pacjenta. W trzecim stopniu, migdałki są koniecznie usuwane, ponieważ zamykają prawie całkowicie komorę i nie pozwalają dziecku normalnie oddychać nosem. W tym przypadku stale oddycha przez usta, co łatwo zauważyć na suchych i pękających wargach.

To ważne! W przypadku wykrycia proliferacji adenoidów u dziecka należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem i dowiedzieć się, czy należy je usunąć.

Jeśli rodzice martwią się o wiek, w którym można przeprowadzić taką operację i czy jest to bolesne, specjalista pomoże w tym. Teraz robią to najmniejsze dzieci, w tym nowoczesne urządzenia laserowe.

Ważne jest, aby wyjaśnić, jak usuwa się migdałki w wybranej klinice, ponieważ klasyczna metoda interwencji jest dziś uważana za przestarzałą. W przypadku nieżytu nosa, drogi nosowe są wstępnie myte, aby zapewnić zakończenie zabiegu przy minimalnym dyskomfortie dla dziecka

Przygotowanie do zabiegu

Przed operacją przeprowadza się pełne badanie, które obejmuje badanie pediatry, badania krwi i moczu, koagulogram i EKG. W przeddzień operacji powinieneś odmówić jedzenia od godziny 18, rano nie możesz nawet pić wody.

Istnieją 3 bezwzględne przeciwwskazania do zabiegu:

• nieprawidłowości naczyń gardłowych;
• rak;
• zaburzenia krwawienia.

Operacja nie jest wykonywana w ciągu jednego miesiąca po szczepieniu oraz w okresie ostrych chorób zakaźnych, niezależnie od tego, czy choroba wystąpiła latem czy zimą. Wybór rodzaju znieczulenia zależy od tego, jak długo trwa operacja.

Rodzaj znieczulenia zależy nie tylko od indywidualnego obrazu choroby, ale także od wieku pacjenta. Operację w znieczuleniu ogólnym wykonuje się u dzieci w wieku poniżej 7 lat. Nowoczesne leki o wysokiej klasie bezpieczeństwa są nietoksyczne i nie powodują komplikacji nawet w dzieciństwie.

Typem znieczulenia ogólnego jest znieczulenie dotchawicze, które wprowadza rurkę dotchawiczą zapewniającą bezpieczny i pełny dostęp do migdałków. Główną wadą tej metody jest to, że po znieczuleniu dziecko ożywa dłużej i czuje się trochę gorzej.

Operację w znieczuleniu miejscowym wykonuje się u dzieci powyżej 7 lat. Środek znieczulający jest rozpylany do nosogardzieli, lek uspokajający jest wstrzykiwany domięśniowo, a roztwór znieczulający o niskim stężeniu jest wstrzykiwany bezpośrednio do tkanki gruczołowej. Podczas operacji dziecko jest przytomne, więc procedura jest szybsza.

Metody chirurgicznego usuwania migdałków gardłowych

W sumie istnieje 5 sposobów usuwania adenoidów:

1. Klasyczna metoda chirurgiczna. Adenoidy usuwa się skalpelem w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym. Teraz takie cięcie jest rzadko używane, ponieważ jest jednym z najbardziej traumatycznych i bolesnych.
2. Metoda fal radiowych. W tym przypadku stosuje się specjalne urządzenie, które działa na migdałki falami radiowymi i wyklucza stan zapalny z minimalnym ryzykiem utraty krwi.
3. Laseroterapia Ta metoda jest jedną z najnowocześniejszych i najskuteczniejszych, dlatego preferuje ją wiele klinik. W tym przypadku skalpel jest zastępowany wiązką laserową, a operacja odbywa się tak delikatnie, jak to możliwe, bez uszkadzania psychiki dziecka.
4. Endoskopia Usuwanie adenoidów przez endoskopię lub adenoidektomię golarki jest najbezpieczniejsze i najbardziej wiarygodne. Taka operacja jest wykonywana w całkowitym znieczuleniu przy minimalnej utracie krwi. Często metoda ta jest łączona z terapią laserową i leczeniem falami radiowymi. Ta kombinacja pozwala na najbardziej dokładne leczenie operowanego obszaru, co praktycznie eliminuje prawdopodobieństwo nawrotu.
5. Metoda zimnej plazmy. Jest uważany za najbardziej postępowy sposób zwalczania adenoidów. Ich usunięcie odbywa się przez kauteryzację zimną plazmą, procedura jest praktycznie bezbolesna i zajmuje nie więcej niż 10 minut.

Klasyczna obsługa

Tradycyjna metoda wycinania migdałków to krótka operacja, w której adenoidy są usuwane za pomocą specjalnego skalpela, który nie zajmuje więcej niż 2-5 minut. Jego główną wadą jest to, że lekarz nie widzi leczonego obszaru, więc może przypadkowo uszkodzić zdrowe tkanki lub całkowicie nie usunąć zarośniętych migdałków, co doprowadzi do nawrotu.

Adenotomia zimnej plazmy

Metoda usuwania zimnej plazmy w Rosji jest stosowana od ponad 15 lat. Odpowiednio przeprowadzona nie powoduje komplikacji i utraty krwi, a także pozwala usunąć nawet adenoidy wrastające w okolicę nosa. Wybierając tę ​​metodę interwencji, należy starannie rozważyć profesjonalizm lekarza, ponieważ nieudolne działania mogą spowodować uszkodzenie zdrowej tkanki i powikłania.

Adenomektomia endoskopowa

Sprzęt endoskopowy pozwala uniknąć błędu medycznego, który najprawdopodobniej występuje w klasycznym wycinaniu migdałków gardłowych. Endoskop jest wprowadzany do kanału nosowego i umożliwia kontrolowanie operacji.

http://viplor.ru/gorlo/udalenie-adenoidov-u-detej

Usuwanie adenoidów (operacja adenotomii): wskazania, metody, przewodzenie, okres pooperacyjny

Adenotomia jest jedną z najczęstszych interwencji chirurgicznych w praktyce laryngologicznej, która nie traci na znaczeniu nawet po pojawieniu się wielu innych metod leczenia patologii. Operacja eliminuje objawy zapalenia gruczołowego, zapobiega niebezpiecznym skutkom choroby i znacząco poprawia jakość życia pacjentów.

Często w dzieciństwie wykonuje się adenotomię, przeważający wiek pacjentów to małe dzieci w wieku 3 lat i dzieci w wieku przedszkolnym. To właśnie w tym wieku występuje najczęstsze zapalenie gruczołowe, ponieważ dziecko jest w aktywnym kontakcie ze środowiskiem zewnętrznym i innymi ludźmi, spotyka się z nowymi zakażeniami i rozwija na nie odporność.

Migdałek gardłowy jest częścią pierścienia limfatycznego Waldeyera-Pirogova, który ma zapobiegać przedostawaniu się zakażenia do gardła. Funkcja ochronna może przekształcić się w poważną patologię, gdy tkanka limfatyczna zaczyna rosnąć nieproporcjonalnie więcej niż jest to wymagane dla odporności miejscowej.

Powiększone ciało migdałowate tworzy mechaniczną przeszkodę w gardle, która objawia się upośledzonym oddychaniem, a także służy jako wylęgarnia ciągłej reprodukcji różnych drobnoustrojów. Początkowe stopnie zapalenia gruczołowego są leczone zachowawczo, chociaż objawy choroby już istnieją. Brak efektu terapii i postęp patologii prowadzi pacjentów do chirurga.

Wskazania do usuwania migdałków gardłowych

Sam wzrost migdałków gardłowych nie jest przyczyną operacji. Specjaliści zrobią wszystko, aby pomóc pacjentowi w konserwatywny sposób, ponieważ operacja jest urazem i pewnym ryzykiem. Zdarza się jednak, że bez niego nie da się tego zrobić, wtedy ENT waży wszystkie za i przeciw, rozmawia z rodzicami, jeśli chodzi o małego pacjenta, i ustala datę interwencji.

Wielu rodziców wie, że limfatyczny pierścień gardłowy jest najważniejszą barierą infekcji, więc obawiają się, że po operacji dziecko straci tę ochronę i będzie chorować częściej. Lekarze wyjaśniają im, że nienaturalnie przerośnięta tkanka limfatyczna nie tylko nie spełnia swojej bezpośredniej roli, ale także utrzymuje przewlekły stan zapalny, zapobiega prawidłowemu wzrostowi i rozwojowi dziecka, stwarza ryzyko niebezpiecznych komplikacji, dlatego w tych przypadkach nie może się wahać ani opóźniać, a jedynym sposobem na uratowanie dziecko z cierpienia będzie operacją.

Wskazania do adenotomii to:

• Adenoidy 3 stopnie;
• Częste nawracające infekcje dróg oddechowych, słabo podatne na leczenie zachowawcze i powodujące progresję zapalenia gruczołowego;
• Nawracające zapalenie ucha i utrata słuchu w jednym lub obu uszach;
• Zakłócenie mowy i rozwoju fizycznego dziecka;
• Skrócenie oddechu z bezdechem sennym;
• Zmiana zgryzu i tworzenie specyficznej „adenoidalnej” twarzy.

Głównym powodem interwencji jest trzeci stopień zapalenia gruczołowego, związany z trudnościami w oddychaniu przez nos i stale pogarszającymi się infekcjami górnych dróg oddechowych i narządów laryngologicznych. U małego dziecka upośledzony jest prawidłowy rozwój fizyczny, twarz nabiera cech charakterystycznych, które później praktycznie nie da się poprawić. Oprócz cierpienia fizycznego pacjent doświadcza niepokoju psycho-emocjonalnego, braku snu z powodu niemożności normalnego oddychania, cierpi na rozwój intelektualny.

Głównymi objawami ciężkiego zapalenia gruczołu krokowego są trudności w oddychaniu przez nos i częste infekcje górnych dróg oddechowych. Dziecko oddycha przez usta, powodując, że skóra warg staje się sucha i popękana, a twarz staje się opuchnięta i wyciągnięta. Ciągle otwarte usta przyciągają uwagę, a nocą rodzice z niepokojem słyszą, jak trudno jest dziecku oddychać. Możliwe są epizody nocnego oddychania, gdy ciało migdałowate całkowicie zakrywa drogi oddechowe swoją objętością.

Ważne jest, aby operacja usunięcia migdałków była przeprowadzona przed pojawieniem się nieodwracalnych zmian i poważnych powikłań pozornie małego problemu ograniczonego do gardła. Opóźnione leczenie, a ponadto jego brak może powodować niepełnosprawność, dlatego niedopuszczalne jest ignorowanie patologii.

Najlepszy wiek dla adenotomii u dzieci wynosi 3-7 lat. Nieuzasadnione opóźnienie operacji prowadzi do poważnych konsekwencji:

1. Trwała utrata słuchu;
2. Przewlekłe zapalenie ucha środkowego;
3. Zmiana szkieletu twarzy;
4. Problemy stomatologiczne - niewłaściwy zgryz, próchnica, upośledzone ząbkowanie zębów stałych;
5. Astma oskrzelowa;
6. Glomerulopatii.

Adenotomia, choć znacznie rzadziej, jest również wykonywana u dorosłych pacjentów. Powodem może być:

• Nocne chrapanie i niewydolność oddechowa we śnie;
• Częste infekcje dróg oddechowych ze zdiagnozowanym zapaleniem gruczołowym;
• Nawracające zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego.

Określono także przeciwwskazania do usunięcia migdałków gardłowych. Wśród nich są:

1. Wiek do dwóch lat;
2. Ostra patologia zakaźna (grypa, ospa wietrzna, infekcje jelitowe itp.) Aż do całkowitego wyleczenia;
3. Wrodzone wady szkieletu twarzy i anomalie struktury naczyń krwionośnych;
4. Szczepienia przeprowadzono mniej niż miesiąc temu;
5. Nowotwory złośliwe;
6. Ciężkie zaburzenia krwawienia.

Przygotowanie do zabiegu

Kiedy pytanie o konieczność zabiegu zostanie rozwiązane, pacjent lub jego rodzice zaczynają szukać odpowiedniego szpitala. Trudności w selekcji zwykle nie pojawiają się, ponieważ chirurgiczne usuwanie migdałków odbywa się we wszystkich oddziałach laryngologicznych szpitali publicznych. Interwencja nie jest wielką sprawą, ale chirurg musi być wystarczająco wykwalifikowany i doświadczony, szczególnie podczas pracy z małymi dziećmi.

Przygotowanie do zabiegu usunięcia migdałków obejmuje standardowe testy laboratoryjne - ogólne i biochemiczne dla krwi, krzepnięcia krwi, badania grupowe i rezusowe, analizę moczu, krew dla HIV, kiła i zapalenie wątroby. Dorosły pacjent otrzymuje EKG, dzieci bada lekarz pediatra, który wraz z otolaryngologiem decyduje o bezpieczeństwie operacji.

Adenotomia może być wykonywana w warunkach ambulatoryjnych lub szpitalnych, ale najczęściej hospitalizacja nie jest wymagana. W przeddzień operacji pacjentowi wolno zjeść obiad nie mniej niż 12 godzin przed interwencją, po czym jedzenie i picie są całkowicie wykluczone, ponieważ znieczulenie może być ogólne, a dziecko może wymiotować na tle znieczulenia. U pacjentek operacja nie jest zalecana podczas miesiączki ze względu na ryzyko krwawienia.

Funkcje znieczulenia

Metoda łagodzenia bólu jest jednym z najważniejszych i najważniejszych etapów leczenia, zależy od wieku pacjenta. Jeśli mówimy o dziecku do siedmiu lat, wskazane jest znieczulenie ogólne, starsze dzieci i dorośli przechodzą adenotomię w znieczuleniu miejscowym, chociaż w każdym przypadku lekarz jest indywidualnie odpowiedni.

Operacja w znieczuleniu ogólnym dla małego dziecka ma ważną zaletę: brak stresu operacyjnego, jak w przypadku, gdy dziecko widzi wszystko, co dzieje się na sali operacyjnej, nawet bez odczuwania bólu. Anestezjolog wybiera leki do znieczulenia indywidualnie, ale większość nowoczesnych środków jest bezpieczna, nisko toksyczna, a znieczulenie jest podobne do zwykłego snu. Obecnie esmerone, dormicum, diprivan itp. Są używane w pediatrii.

Inne zalety znieczulenia ogólnego obejmują mniejsze ryzyko krwawienia, dokładniejsze działanie lekarza, które nie jest zaburzone przez niespokojne dziecko, możliwość dokładnego zbadania tylnej ściany gardła przed i po usunięciu migdałka.

Znieczulenie ogólne jest preferowane u dzieci w wieku 3–4 lat, u których efekt obecności na operacji może powodować wielki strach i niepokój. W przypadku starszych pacjentów, którzy nie osiągnęli jeszcze wieku siedmiu lat, łatwiej jest zgodzić się, wyjaśnić i uspokoić, dlatego dzieciom w wieku przedszkolnym można również podać znieczulenie miejscowe.

Jeśli planowane jest znieczulenie miejscowe, wstrzykuje się wstępnie lek uspokajający, a nosogardzieli nawadnia się roztworem lidokainy, tak aby dalsze wstrzyknięcie środka znieczulającego nie było bolesne. Aby osiągnąć dobry poziom analgezji przy użyciu lidokainy lub nowokainy, która jest wstrzykiwana bezpośrednio do ciała migdałowatego. Zaletą takiego znieczulenia jest brak okresu „wyjścia” ze znieczulenia i toksycznego działania leków.

W przypadku znieczulenia miejscowego pacjent jest świadomy, widzi i słyszy wszystko, więc strach i zmartwienia nie są rzadkością nawet u dorosłych. Aby zminimalizować stres, lekarz przed adenotomią szczegółowo informuje pacjenta o nadchodzącej operacji i stara się go uspokoić, w miarę możliwości, zwłaszcza jeśli jest to dziecko. Ze strony rodziców wsparcie psychologiczne i uwaga również nie mają większego znaczenia, a pomogą one przenieść operację tak spokojnie, jak to możliwe.

Do tej pory oprócz klasycznej adenotomii opracowano inne metody usuwania migdałków gardłowych z wykorzystaniem czynników fizycznych - lasera, koblacji, koagulacji fal radiowych. Zastosowanie technik endoskopowych sprawia, że ​​leczenie jest bardziej skuteczne i bezpieczne.

Klasyczna operacja adenoidowa

Adenotomię klasyczną wykonuje się za pomocą specjalnego narzędzia - adenotomu Beckmanna. Pacjent z reguły siedzi i adenotom jest wprowadzany do jamy ustnej do ciała migdałowatego na miękkie podniebienie, które jest uniesione gardłowym lustrem. Adenoidy muszą całkowicie wejść w pierścień adenotomiczny, po czym są wycinane jednym szybkim ruchem ręki chirurga i wyjmowane przez usta. Krwawienie zatrzymuje się samoistnie lub naczynia koagulują. W przypadku poważnego krwawienia obszar operacji jest leczony środkami hemostatycznymi.

Operacja jest zwykle wykonywana w znieczuleniu miejscowym i trwa kilka minut. Dzieci, którym podano środek uspokajający i które są przygotowane do zabiegu przez rodziców i lekarza, dobrze go tolerują, dlatego wielu ekspertów woli znieczulenie miejscowe.

Po usunięciu migdałka dziecko jest wysyłane na oddział z jednym z rodziców, a jeśli okres pooperacyjny jest korzystny, można pozwolić mu wrócić do domu tego samego dnia.

Inne wady to możliwy ból podczas manipulacji, a także wyższe ryzyko niebezpiecznych powikłań - penetracja usuniętych tkanek do dróg oddechowych, powikłania infekcyjne (zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowych), urazy żuchwy, patologia narządów słuchu. Nie można zignorować psychologicznej traumy, którą można wyrządzić dziecku. Ustalono, że dzieci mogą zwiększać poziom lęku, rozwijać nerwice, dlatego większość lekarzy zgadza się co do celowości znieczulenia ogólnego.

Adenotomia endoskopowa

Endoskopowe usunięcie migdałków to jedna z najnowocześniejszych i najbardziej obiecujących metod leczenia patologii. Zastosowanie technologii endoskopowej pozwala dokładnie zbadać obszar gardła, bezpiecznie i radykalnie usunąć migdałek gardłowy.

Operacja jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Endoskop wprowadza się przez jeden z przewodów nosowych, chirurg bada ścianę gardła, po czym adenotom, kleszcze, mikrodebryder i laser są używane do wycięcia tkanki gruczołowej. Niektórzy specjaliści uzupełniają kontrolę endoskopową wzrokiem, wprowadzając lustro krtaniowe przez jamę ustną.

Endoskopia pozwala w pełni usunąć przerośniętą tkankę limfatyczną, aw przypadku nawrotu jest po prostu niezbędna. Endoskopowe usunięcie migdałków jest szczególnie wskazane, gdy wzrost nie następuje w świetle gardła, ale na jego powierzchni. Operacja jest dłuższa niż klasyczna adenotomia, ale także dokładniejsza, ponieważ chirurg działa dokładnie. Wycięta tkanka jest częściej usuwana przez kanał nosowy wolny od endoskopu, ale jest również możliwa przez jamę ustną.

Wariant endoskopowego usuwania migdałków to technika golenia, gdy tkankę wycina się za pomocą specjalnego urządzenia - golarki (mikrodebrydu). To urządzenie jest mikrozestawem z obrotową głowicą, umieszczoną w pustej rurce. Ostrze tnące odcina przerośniętą tkankę, miażdży je, a następnie ciało migdałowe jest zasysane do specjalnego pojemnika z aspiratorem, co eliminuje ryzyko jego dostania się do dróg oddechowych.

Zaletą technologii golarki jest niska inwazyjność, czyli zdrowa tkanka gardła nie jest uszkodzona, ryzyko krwawienia jest minimalne, nie ma blizn, a kontrola endoskopowa umożliwia całkowite wycięcie ciała migdałowatego, zapobiegając nawrotowi. Metoda jest uważana za jedną z najnowocześniejszych i najbardziej skutecznych.

Ograniczeniem w usuwaniu ciała migdałowatego przez mikrodebrider mogą być zbyt wąskie kanały nosowe u małego dziecka, przez które niemożliwe jest wprowadzenie instrumentów. Ponadto nie każdy szpital może sobie pozwolić na niezbędny kosztowny sprzęt, więc prywatne kliniki często oferują tę metodę.

Wideo: adenotomia endoskopowa

Wykorzystanie energii fizycznej w leczeniu zapalenia gruczołowego

Najczęstszymi metodami wycięcia migdałków gardłowych za pomocą energii fizycznej są użycie lasera, fal radiowych, elektrokoagulacji.

Laserowe usuwanie adenoidów obejmuje ekspozycję tkanki na tkankę, co powoduje lokalny wzrost temperatury, odparowanie wody z komórek (odparowanie) i zniszczenie przerostowych wzrostów. Metodzie nie towarzyszy krwawienie, to jest jej plus, ale są też istotne wady:

• Niemożność kontrolowania głębokości ekspozycji, z powodu której istnieje ryzyko uszkodzenia zdrowej tkanki;
• Operacja jest długa;
• Potrzeba odpowiedniego sprzętu i wysoko wykwalifikowanego personelu.

Obróbka fal radiowych jest wykonywana przez aparat Surgitron. Migdałki gardłowe są usuwane przez dyszę, która generuje fale radiowe, a jednocześnie koagulują naczynia. Niewątpliwą zaletą tej metody jest niskie prawdopodobieństwo krwawienia i mała utrata krwi podczas operacji.

Koagulatory plazmy i systemy kobaltowe są również używane przez niektóre kliniki. Metody te mogą znacznie zmniejszyć ból występujący w okresie pooperacyjnym, a także prawie bezkrwawe, dlatego są wskazane u pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia krwi.

Kobalt jest efektem „zimnej” plazmy, gdy tkanki są niszczone lub koagulowane bez oparzeń. Zalety - wysoka dokładność i wydajność, bezpieczeństwo, krótki okres regeneracji. Wśród wad są wysokie koszty wyposażenia i szkolenia chirurgów, nawroty zapalenia gruczołowego, prawdopodobieństwo zmian bliznowatych w tkankach gardła.

Jak widać, istnieje wiele sposobów pozbycia się migdałków gardłowych, a wybór konkretnego nie jest łatwym zadaniem. Każdy pacjent potrzebuje indywidualnego podejścia, biorąc pod uwagę wiek, cechy anatomiczne struktury gardła i nosa, tło psycho-emocjonalne i towarzyszącą patologię.

Okres pooperacyjny

Z reguły okres pooperacyjny jest łagodny, powikłania można uznać za rzadkość przy odpowiednio dobranej technice operacyjnej. Pierwszego dnia możliwy jest wzrost temperatury, który jest odbierany przez zwykłe leki przeciwgorączkowe - paracetamol, ibufen.

Niektóre dzieci skarżą się na ból gardła i trudności w oddychaniu przez nos, spowodowane obrzękiem błon śluzowych i urazem podczas operacji. Objawy te nie wymagają specjalnego leczenia (z wyjątkiem kropli do nosa) i zanikają w ciągu pierwszych kilku dni.

Przez pierwsze 2 godziny pacjent nie je, a następne 7-10 dni stosuje się do diety, ponieważ odżywianie odgrywa znaczącą rolę w regeneracji tkanek nosogardzieli. Kilka dni po operacji zaleca się miękkie, puree, puree ziemniaczane, owsiankę. Dziecko może otrzymać specjalną karmę dla niemowląt, która nie spowoduje uszkodzenia śluzówki gardła. Pod koniec pierwszego tygodnia menu rozszerza się, możesz dodać makaron, jajecznicę, suflety z mięsa i ryb. Ważne jest, aby jedzenie nie było stałe, zbyt gorące lub zimne, składające się z dużych kawałków.

W okresie pooperacyjnym zdecydowanie zaleca się napoje gazowane, skoncentrowany sok lub kompot, krakersy, twarde herbatniki, przyprawy, słone i pikantne potrawy, które wzmacniają miejscowy krążenie z ryzykiem krwawienia i mogą uszkodzić błonę śluzową gardła.

Istnieją zalecenia dotyczące schematu, który rodzice powinni stosować podczas leczenia dzieci:

1. kąpiel, sauna, gorąca kąpiel są wyłączone z całego okresu regeneracji (do miesiąca);
2. uprawianie sportu - nie wcześniej niż za miesiąc, podczas gdy zwykła aktywność utrzymuje się na zwykłym poziomie;
3. Pożądane jest, aby chronić pacjenta przed kontaktem z potencjalnymi nosicielami infekcji dróg oddechowych, dziecko nie jest zabierane do ogrodu lub szkoły na około 2 tygodnie.

Leczenie farmakologiczne w okresie pooperacyjnym nie jest konieczne, pokazane są tylko krople do nosa, zwężające naczynia krwionośne i mające miejscowy efekt dezynfekujący (protargol, ksylina), ale zawsze pod nadzorem lekarza.

Wielu rodziców staje przed faktem, że po leczeniu dziecko nadal oddycha przez usta, z przyzwyczajenia, ponieważ nic nie przeszkadza w oddychaniu przez nos. Ten problem jest zwalczany przez specjalne ćwiczenia oddechowe.

Powikłania obejmują krwawienie, ropne procesy w gardle, ostre zapalenie ucha i nawroty zapalenia gruczołowego. Wystarczające znieczulenie, kontrola endoskopowa, ochrona antybiotykami może zminimalizować ryzyko powikłań w przypadku dowolnej opcji operacji.

Przeglądy pacjentów lub rodziców dzieci, które przeszły chirurgiczne leczenie zapalenia gruczołu krokowego, są w większości pozytywne, ponieważ już pierwszego dnia po zabiegu obserwuje się znaczną poprawę w oddychaniu przez nos, a powrót do zdrowia następuje raczej szybko.

Negatywne wrażenia można kojarzyć nie tyle z samą operacją, co z metodą znieczulenia. Po znieczuleniu ogólnym dzieci mogą odczuwać niepokój, wymioty, zawroty głowy i inne nieprzyjemne objawy „wycofania się” ze znieczulenia. Objawy te znikają jednak wieczorem pierwszego dnia po operacji, a następnie dziecko odzyskuje zdrowie tak szybko, jak po znieczuleniu miejscowym.

Większość pacjentów otrzymuje bezpłatne leczenie w szpitalach publicznych, w których znajdują się specjaliści i sprzęt do leczenia. Operacje na zasadach komercyjnych są oferowane przez wiele prywatnych klinik, a wybór pomiędzy nimi zależy wyłącznie od wypłacalności pacjenta. Cena leczenia zależy nie tylko od kwalifikacji chirurga, ale także od komfortu przebywania w klinice.

Koszt płatnej adenotomii jest bardzo zróżnicowany - średnio od 15-30 do 150-200 tysięcy rubli w poszczególnych klinikach. Jednocześnie rodzice i dorośli pacjenci powinni wiedzieć, że płatne leczenie nie zawsze jest najlepsze. Głównym warunkiem powodzenia operacji jest doświadczony chirurg, który wybierze najlepszy rodzaj operacji.

Prawidłowo dobrana metoda operacji jest kluczem do udanego leczenia i korzystnego przebiegu okresu pooperacyjnego, dlatego głównym zadaniem pacjenta (lub jego rodziców) jest powierzenie swojego zdrowia kompetentnemu lekarzowi, który nie będzie dążył do osobistych interesów finansowych przy wyborze kosztownej metody działania, ale preferuje ścieżkę, która najbardziej odpowiada bezpieczny dla pacjenta.

http://operaciya.info/uhogorlonos/adenotomiya-udalenie-adenoidov/