Czym jest Klebsiella i jak ją leczyć

Mikroflora jelitowa jest bogata w ogromną liczbę różnych mikroorganizmów i bakterii. W jelitach są całe kolonie. Jednym z przedstawicieli tego środowiska jest Klebsiella. Odnosi się do pręcików w kształcie pręcika i znajduje się w każdym ludzkim ciele. Niewielkie ilości tej bakterii nie wpływają na pozycję osoby, ale jej wskaźniki przekraczające normę wskazują, że dana osoba jest zagrożona różnymi chorobami rozwijającymi się w nim.

Klebsiella, o co chodzi?

Bakterie te należą do mikroflory oportunistycznej. Żyją cicho wewnątrz osoby i na swoim ciele, podczas gdy nie ma od nich żadnej szkody. Aktywna reprodukcja Klebsiella rozpoczyna się, gdy ciało jest osłabione z powodu poważnej choroby. Nie są one całkowicie mobilne, chronione przed różnymi substancjami drażniącymi i możliwymi spadkami temperatury dzięki specjalnej gęstej powłoce. Dzięki temu skorupa pałeczki nie boją się ultrafioletu i środków dezynfekujących. Dlatego mogą istnieć przez długi czas w zapylonym środowisku, wodzie, glebie, a nawet w żywności.

Klebsiella może manifestować się wszędzie - w jelitach, narządach trawiennych, w górnych drogach oddechowych, w układzie moczowo-płciowym itp. Występuje na skórze ludzi, w moczu i kale oraz na błonie śluzowej górnych dróg oddechowych.

Jakie jest niebezpieczeństwo Klebsielli?

Odporność człowieka można zmniejszyć z wielu powodów. W rezultacie bakterie zaczynają się szybko rozmnażać. W konsekwencji powstają:

1. Zapalenie płuc w drogach oddechowych;
2. Problemy z przewodem pokarmowym;
3. Choroby układu moczowo-płciowego.

Inne narządy mogą być również dotknięte. Klebsiella może dotrzeć do kory mózgowej i stawów. Ta choroba jest straszna, ponieważ w wyniku tego może wystąpić sepsa, która z kolei czasami kończy się śmiercią.

Kto może zostać zainfekowany Klebsiella?

Ta choroba jest niebezpieczna dla wszystkich ludzi. Jest to jednak szczególnie niebezpieczne dla noworodków i niemowląt, osób starszych i osób cierpiących na choroby przewlekłe i alkoholizm.

Obecnie zakażenie Klebsiella obserwuje się znacznie częściej. Jest to spowodowane częstymi antybiotykami. W związku z tym występuje nierównowaga mikroorganizmów. Odporność organizmu na wiele rodzajów bakterii jest znacznie zmniejszona.

Jak przenosi się Klebsiella?

Istnieją trzy sposoby przekazywania tej choroby:

• Kałowo-ustny. Często w szpitalach bakteria jest przenoszona przez sprzęt, ręce pracowników służby zdrowia i zakażonego pacjenta;
• Kontakt i gospodarstwo domowe;
• Jedzenie

Ludzie mogą zostać zainfekowani przez żywność, która nie została odpowiednio przetworzona. Klebsiella można znaleźć na owocach, w mleku i mięsie.

Niemowlęta zarażają się poprzez uzupełniające pokarmy w szpitalu położniczym. U dzieci największa podatność na zakażenie tym Bacillus. Niebezpieczeństwo zarażenia jest najbardziej zagrożone przez przedwczesne i osłabione dzieci. Czasami wszystkie noworodki w szpitalu są zakażone. Ten sam los może wyprzedzić oddział intensywnej terapii, chirurgię i urologię.

Zakaźna Klebsiella jest przenoszona przez zarażoną osobę. W zakaźnym zapaleniu płuc bakterie są przenoszone przez powietrze i płyny, które są uwalniane podczas kaszlu i kichania chorego.

Możliwe jest zakażenie, jeśli zaniedbujesz zasady higieny osobistej. W takich przypadkach bakteria przedostaje się bezpośrednio do przewodu pokarmowego, gdzie jego rozwój i rozmnażanie następuje z dużą prędkością.

Objawy Klebsiella u osoby dorosłej.

Aby prawidłowo postawić diagnozę, osoba musi przejść szereg testów laboratoryjnych. Najczęściej bakteria ta jest obecna w masach kałowych osoby dorosłej. Okres inkubacji tej choroby jest dość mały przez 1-3 dni. Już po tak krótkim czasie u dorosłych pojawiają się następujące objawy:

1. Temperatura ciała wzrasta, czasami może osiągnąć nawet 40 stopni;
2. Biegunka;
3. Nie stały ból, w postaci skurczów w ludzkiej jamie brzusznej.

Dla Klebsielli cechą charakterystyczną jest to, że postępuje iw możliwie najkrótszym czasie przejawia się w nowych cechach. Stołek pacjenta staje się cieknący i śmierdzący. W nim gołym okiem widoczne zanieczyszczenia śluzu i krwi.

Gdy bakteria dostanie się do dróg oddechowych osoby, wzorzec objawów zmienia się nieco. Osoba dorosła natychmiast rozpoznaje zapalenie płuc. Na tle tej choroby pojawiają się następujące objawy:

• Temperatura wzrasta i trwa około 10 dni;
• Pojawia się skrócenie oddechu;
• Ciało jest wyczerpane, z oczywistymi oznakami utraty siły;
• Odczuwany ból w klatce piersiowej;
• Jest silny kaszel.

W obecności Klebsielli w układzie moczowo-płciowym organizm obawia się następujących objawów:

1. Temperatura wzrasta;
2. Pojawiają się nudności;
3. Jest awaria;
4. Ból w dolnej części pleców i podbrzuszu.

W moczu po wykryciu Klebsiella. Ignorowanie choroby i odmawianie leków jest wysoce niepożądane, może być obarczone odmiedniczkowym zapaleniem nerek.

Objawy Klebsiella u niemowląt.

Obecność bakterii Klebsiella w moczu małych dzieci powinna natychmiast powiadomić personel medyczny i rodziców. Niebezpieczeństwo wzrasta, jeśli takim testom towarzyszą następujące objawy:

• Taboret dziecka ma płynną konsystencję, nieprzyjemnie pachnie kwaśnym mlekiem i zawiera w sobie śluz;
• Dziecko ciągle pluje;
• Formy kolki;
• Temperatura wzrasta;
• Często występują wzdęcia;
• Dziecko jest narażone na gorączkę;
• Dziecko ma ból w żołądku.

Bakteria w moczu dzieci jest niezwykle rzadka. Jeśli jednak tak się nie stało, nie należy od razu wpadać w panikę. Istnieją dwie możliwe odpowiedzi na to pytanie - albo dziecko naprawdę ma tę chorobę, albo mikroorganizm dostał się do sondy w wyniku jakiegoś dzikiego wypadku. Dla ostatecznego werdyktu i prawidłowej diagnozy lepiej powtórzyć badanie moczu dziecka. Przy najmniejszych objawach wzrostu temperatury dziecka należy wykluczyć odmiedniczkowe zapalenie nerek. Po wszystkich badaniach i porównaniach danych, jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, leczenie przepisuje lekarz prowadzący.

Jak leczyć Klebsiella?

Aby ułatwić lekarzowi wybór leczenia dla pacjenta z Klebsiella, musi on znać powagę choroby, ogólny obraz i osobiste cechy ludzkiego ciała.

W przypadku niewielkich zmian w przewodzie pokarmowym i łagodnych objawów problem ten można leczyć w domu. Przy niewielkim wzroście liczby bakterii w moczu i kale wystarczy, że pacjent wypije probiotyki wraz z preparatami bakteriofagowymi.

W przypadku ciężkiego stadium zakażenia pacjent powinien być natychmiast hospitalizowany w szpitalu, aby uniknąć możliwego zakażenia osób kontaktowych. Już pod ścisłym nadzorem i kontrolą personelu medycznego pacjent ma gorączkę, a ogólne objawy zatrucia są usuwane.

Istnieją specjalne testy, które pomagają lekarzowi określić reakcję bakterii na antybiotyki. Następnie lekarz przepisuje jeden z leków:

Choroba ta jest łagodzona przez terapię patogenną.

Po ustąpieniu wszystkich objawów bakterie Klebsiella w organizmie stają się normalne, lekarz przepisuje probiotyki, enzymy i multiwitaminy w celu normalizacji mikroflory jelitowej i wzmocnienia organizmu.

Dieta z Klebsiella.

Możliwe jest przywrócenie pracy przewodu pokarmowego, ale należy przestrzegać pewnych zaleceń i zasad:

• Aby wykluczyć z jedzenia, marynat, wędzonych potraw, tłustych i smażonych potraw oraz marynowanych warzyw.
• Nie zaleca się używania wody podczas posiłku i po nim.
• Zawierać w diecie bulionowe biodra, galaretki i herbaty. Wskazane jest, aby pić je 30 minut przed posiłkiem i 2 godziny po posiłku.
• Wyklucz z diety wszystkie słodycze, świeże wypieki. Lepiej jest zastąpić świeże wypieki chlebem czerstwym i otrębowym.
• W diecie powinno być dużo pokarmów białkowych, produktów z kwaśnego mleka.
• Przydatne jest spożywanie gotowanych na parze warzyw i kiełkujących kiełków pszenicy.
• Wskazane jest, aby trenować się do żywienia frakcyjnego. Musisz jeść częściej i trochę. Lepiej jest podzielić żywność na małe porcje 5-6 razy dziennie.

W trakcie leczenia możesz skorzystać z fitoterapii. Ale powinno to odbywać się ściśle pod nadzorem lekarza prowadzącego.

http://yachist.ru/parazityi/chto-takoe-klebsiella-i-chem-ee-lechit/

Różdżka bakterii klebsiella co to jest?

Na całym świecie choroby są powszechne, a ich rozwój wywołuje oportunistyczne patogeny. Jednym z pierwszych miejsc wśród takich mikroorganizmów jest pałeczka Klebsiella.

Bakterie te mogą powodować zarówno łagodne dolegliwości typu zakaźnego, jak i poważne choroby septyczne. Stopień uszkodzenia zależy od poziomu ochrony odporności człowieka.

Dlatego każda osoba musi znać Klebsiella - co to jest

Charakterystyka pasożyta

Bacillus Klebsiella należy do rodziny Enterobacteriaceae. Są warunkowo patogennymi mikroorganizmami dla ludzkiego organizmu.
Nazwa bakterii pochodzi od imienia naukowca, który ją odkrył - Edwin Klebs.

Zewnętrznie bakterie wyglądają jak małe pałeczki. Są gram ujemne. Bakterie te znajdują się w ciele pojedynczo, parami lub w małych łańcuchach.

Rozmnażanie Klebsiella może wystąpić w środowisku, w którym nie ma tlenu. Ale także w środowiskach, w których występuje tlen, są one całkiem zdolne do życia.

W przypadku narażenia na niekorzystne warunki bakterie tworzą wokół siebie kapsułki. Kapsułki te chronią bakterie i przyczyniają się do ich przetrwania.
Bakterie różnią się zawartością antygenów O i K.

Normalnie Klebsiella jest jednym z przedstawicieli normalnej mikroflory ludzkiego układu pokarmowego. Często jest to K. pneumoniae.

Uważa się za normalne posiadanie nie więcej niż 105 komórek mikrobiologicznych w jednym gramie badanego materiału. W niewielkiej ilości Klebsiella znajduje się na skórze osoby, błonie śluzowej dróg oddechowych.

Bakterie są dość odporne i zachowują zdolność do życia, będąc w wodzie, ziemi, kurzu, jedzeniu.

Często zakażenie Klebsiella jest określane w instytucjach medycznych.

Rodzaje bakterii Klebsiella

Często pacjenci zadają pytanie: klebsiella spp co to jest? Klebsiella spp to ogólna nazwa rodzaju bakterii. Wewnątrz tego rodzaju bakterii istnieje podział na następujące typy Klebsiella:

• Klebsiella oxytoca;
• Klebsiella pneumoniae lub różdżka Frenlender - zamieszkuje ludzką okrężnicę;
• Klebsiella ozaenae lub różdżka Abla;
• Klebsiella rhinoscleromatis lub Volkovich-Frisch Wand;
• Klebsiella terrigena;
• Klebsiella planticola;
• Klebsiella ornithinolytica.

Najczęstsze rodzaje Klebsiella, takie jak Klebsiella oxytoca i zapalenie płuc. Często wywołują rozwój zakażeń u dzieci.

Te kije nie mają wici, nie mogą poruszać się niezależnie i tworzą zarodniki.

U ludzi i pożywek stanowią one rodzaj kapsułki.

Struktura tej kapsułki składa się z polisacharydów.

Bakterie te nie potrzebują pożywek. Osadzając się na stałym podłożu odżywczym, budują specyficzne kolonie śluzu. Kolonie te mają kształt kopuły i są mętne w kolorze.

To ważne! Bakterie z rodziny Klebsiella szybko rozwijają odporność na różne leki przeciwko bakteriom.

Interesującym faktem jest to, że zapalenie płuc u ludzi, które wywołuje Kl. Zapalenie płuc jest mniejsze niż zapalenie płuc wywołane przez inne rodzaje bakterii tego rodzaju.

Jakie choroby wywołują bakterie

Mikroorganizmy często wywołują zakażenia w układzie moczowo-płciowym, przewodzie pokarmowym lub drogach oddechowych.

Ale poza tym mogą być obecne w innych układach organizmu i przyczyniać się do rozwoju szerokiej gamy infekcji. Na przykład zapalenie spojówek lub zapalenie opon mózgowych.

Gdy komórka drobnoustroju ulega zniszczeniu, uwalniana jest z niej endotoksyna, która jest lipopolisacharydem. Substancja ta przyczynia się do objawów zatrucia pacjenta.

Każdy konkretny rodzaj bakterii wywołuje rozwój pewnego rodzaju zakażenia:

To ważne! Po przeniesieniu zakażenia pacjent rozwija swoistą odporność na pewien rodzaj bakterii. Jednocześnie ochrona immunologiczna jest niestabilna. Dlatego nie wykluczaj ryzyka ponownego zakażenia.

Metody przekazywania ludziom

Źródłem zakażenia jest nosiciel drobnoustroju lub zakażonej osoby. Zainfekowana osoba może zarazić innych przez unoszące się w powietrzu krople.

Klebsiella może przenikać do ludzkich narządów z niedostateczną higieną, używając nieumytych warzyw i owoców lub skażonego mięsa i mleka.

Choroba może rozwinąć się w ciele każdego. Jednak osobliwymi grupami ryzyka, z których najbardziej podatne są infekcje, są:

• noworodki i dzieci do roku;
• starsi ludzie;
• ludzie z istniejącymi chorobami w postaci utajonej, rakiem, cukrzycą;
• ludzie ze złymi nawykami.

W niektórych przypadkach rozwój zakażenia rejestrowano na podstawie osłabionej obrony immunologicznej osoby. W tym przypadku bakterie już obecne w narządach są aktywowane i wywołują różne choroby.

To ważne! Dzieci poniżej pierwszego roku życia są najbardziej podatne na infekcje, ponieważ ich układy odpornościowe jeszcze się nie uformowały, a dobroczynne mikroorganizmy na skórze i jelitach nie są wystarczające.

Niebezpieczeństwo klebsiella u dorosłych

Bakterie Klebsiella mogą powodować znaczne szkody dla zdrowia pacjenta.

Wraz z rozwojem zapalenia płuc wywołanego przez Klebsiella, duża liczba zmian pojawia się w płucach. Po krótkim czasie ogniska te zlewają się w jedno.

Przy szczególnie ciężkim przebiegu choroby dochodzi do zakażenia sąsiednich narządów lub do rozwoju posocznicy. Ten typ zapalenia płuc charakteryzuje się nagłością jego początku, ciężkością procesu, manifestacją wyraźnego zatrucia.

Ponadto pacjent cierpi na krwioplucie, a wydzielina z plwociny nabiera nieprzyjemnego zapachu.

Tego rodzaju zapalenie płuc może wywołać szereg patologii, w tym:

• martwica płuc;
• tworzenie ropnia;
• jaskinie powstają w płucach;
• ropniak opłucnej;
• rozwój masywnego wysięku opłucnowego.

Brak odpowiedniego leczenia lub niewłaściwego leczenia może wywołać zapalenie jelit, zapalenie pęcherza, zapalenie opon mózgowych. Istnieje ryzyko, że u pacjenta wystąpi zapalenie kości. Pacjent może umrzeć.

Jeśli u pacjenta wystąpi nieżyt nosa, a następnie w jamie nosowej i nosogardzieli, rozwija się zapalenie błony śluzowej i rozwija się, stale rosnące osobliwe węzły.

Jeśli terapia jest opóźniona, zapalenie rozprzestrzenia się do jamy ustnej, gardła, zatok przynosowych, krtani i warg. W szczególnie ciężkim przypadku obserwuje się niedrożność dróg oddechowych.

Wraz z postępem ludzkiego ciała, Ozena, błony śluzowe jamy nosowej i zatok wokół niej stają się zapalone. Wynika to z procesu nieżytowego zapalenia, w wyniku którego wydzielana jest duża ilość śluzu.

Śluz ten stopniowo nabiera gęstszej i lepkiej konsystencji, zastyga w jamie nosowej, przez co staje się duszny. Śluz ma raczej nieprzyjemny zapach.

Dopływ krwi do kości i tkanek miękkich pogarsza się i stopniowo zanikają. Najpoważniejszą konsekwencją może być rozwój nosa siodłowego.

To ważne! Okres inkubacji bakterii jest bardzo krótki. Może trwać od trzech godzin do dwóch dni.

Podsumowanie

Klebsiella u dorosłych jest przedstawicielem oportunistycznych bakterii w ludzkim ciele.

Obecność w ciele pewnej ich liczby nie szkodzi zdrowiu ludzkiemu.

Wraz ze zmniejszeniem ochronnych właściwości odporności bakterie te są aktywowane i zaczynają się aktywnie rozwijać i namnażać, powodując rozwój różnych procesów zapalnych.

Symptomatologia choroby wydaje się dość jasna iw krótkim czasie. Objawy będą zależeć od zaatakowanego narządu.

Ważne jest, aby każda osoba wiedziała, czym jest klebsiella i jak jej uniknąć. Naukowcy zidentyfikowali różne typy Klebsielli. Pewien typ wywołuje chorobę.

Możliwe jest zarażenie się chorobą poprzez niedostatecznie umyte ręce lub owoce, warzywa, dlatego ważne jest przestrzeganie zasad higieny osobistej. Warto pamiętać, że klebsiella sp jest chorobą, która może być przenoszona przez kropelki unoszące się w powietrzu.

Leczenie choroby powinno być prowadzone przez specjalistę z dużym doświadczeniem, ponieważ niewłaściwe leczenie może powodować rozwój oporności na antybiotyki u mikrobów. W niektórych przypadkach nieodpowiednie leczenie może spowodować śmierć pacjenta.

http://101parazit.com/mikroorganizmy/bakterii/klebsiella/palochka-bakterii-chto-eto-takoe.html

Klebsiella

Klebsiella jest patogenem, który wywołuje rozwój wielu chorób w organizmie człowieka i zajmuje czołowe miejsce wśród bakterii oportunistycznych. Nasilenie choroby zależy bezpośrednio od stanu odporności, która może się wahać od łagodnej infekcji do ciężkiej sepsy.

Istnieje kilka sposobów przenikania czynnika patologicznego do ciała zdrowej osoby. Najbardziej powszechne mechanizmy to żywność i powietrze. Ponadto lekarze identyfikują kilka grup ryzyka najbardziej narażonych na zakażenie.

Obraz objawowy jest podyktowany rodzajem bakterii i chorobą, którą spowodował. Tak więc objawami mogą być gorączka, świszczący oddech podczas oddychania, przekrwienie błony śluzowej nosa, silny kaszel i krwawienia z nosa.

Aby potwierdzić obecność Klebsiella w organizmie, można wykorzystać badania laboratoryjne ludzkich płynów biologicznych, plwociny i wydzieliny z jamy nosowej. Ponadto wymagane są szczegółowe badania fizyczne i badania instrumentalne pacjenta.

Głównym sposobem leczenia dolegliwości jest stosowanie terapii zachowawczych, a mianowicie leków.

Etiologia

Jak wspomniano powyżej, Klebsiella jest warunkowo patogennym czynnikiem chorobotwórczym, co oznacza, że ​​bakteria jest częścią normalnej mikroflory jelitowej, skóry i błon śluzowych. Jednak pod wpływem korzystnych dla niego czynników może prowadzić do pojawienia się różnych chorób.

Klebsiella działa jak mały, nieruchomy gram-ujemny Bacillus, który można umieścić pojedynczo, w parach lub łańcuchach. Ponadto czynnik wywołujący zakażenie klebsiella ma następujące cechy:

• małe objętości, które wahają się od 1 do 6 mikrometrów;
• może się rozmnażać nawet pod nieobecność tlenu, a jeśli jest obecny, nie traci żywotności;
• tworzy kapsułę, która pozwala zachować odporność na wpływ czynników środowiskowych;
• w stanie zwiększyć liczbę produktów mlecznych w lodówce;
• zachowuje żywotną aktywność w glebie, płynach, kurzu i żywności;
• umiera tylko przy długotrwałym gotowaniu, a także przed działaniem środków dezynfekujących;
• odporny na wiele środków przeciwbakteryjnych, co komplikuje proces terapii;
• uwalnia endotoksynę, która negatywnie wpływa na błonę śluzową jelit i płuc. Ponadto Klebsiella wydziela termostabilną enterotoksynę i membrantoxin.

Źródłem zakażenia jest zakażona osoba lub bezobjawowy nosiciel zakażenia. Główne mechanizmy penetracji bakterii to:

• nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej, a mianowicie zanieczyszczonych rąk;
• jedzenie nieumytych owoców i warzyw;
• spożycie zanieczyszczonych produktów mlecznych i mięsa - taka droga transmisji jest realizowana przy nieodpowiedniej obróbce cieplnej;
• ciężki kaszel lub kichanie - tylko pacjent z zapaleniem płuc może zainfekować zdrowych ludzi kroplami unoszącymi się w powietrzu.

Ponadto specjaliści ds. Chorób zakaźnych identyfikują następujące grupy ryzyka, które są najbardziej podatne na infekcje i skomplikowaną progresję choroby:

• noworodki i niemowlęta - wysokie prawdopodobieństwo zakażenia wynika z niepowodzenia układu odpornościowego;
• starsi ludzie;
• ludzie z nabytym niedoborem odporności;
• pacjenci cierpiący na cukrzycę lub zaburzenia krwi;
• osoby, które przeszczepiły narządy lub tkanki dawcy;
• osoby uzależnione od alkoholu;
• pacjenci, którzy są zmuszeni do przyjmowania substancji antybakteryjnych przez długi czas.

Klasyfikacja

Obecnie istnieje kilka odmian Klebsiella, które prowadzą do powstawania różnych dolegliwości:

• Różdżka Frendlendera - powoduje rozwój zapalenia płuc u dziecka lub dorosłego;
• Różdżka Volkovich-Frish - prowokuje nieżyt nosa;
• Różdżka Abla jest prowokatorem cuchnącego nieżytu nosa lub ozeny;
• Klebsiella panticola - działa jako winowajca zapalenia żołądka i jelit, mniej sepsy;
• Klebsiella oxytococa jest w stanie uderzyć w jelita, narządy układu moczowego, oczy i stawy, a także w wyściółkę mózgu.

Symptomatologia

Okres inkubacji jest indywidualny dla każdej osoby i zależy od odporności układu odpornościowego. Z tego wynika, że ​​okres od momentu zakażenia do pojawienia się pierwszych objawów może się wahać od kilku dni do tygodnia.

W zależności od rodzaju czynnika patologicznego, który przeniknął do organizmu ludzkiego, obraz kliniczny zakażenia Klebsiella będzie się różnił. Na przykład ostry początek i pojawienie się takich pierwszych objawów zakażenia są charakterystyczne dla zapalenia płuc:

• gorączka i dreszcze;
• zmęczenie i złe samopoczucie;
• zwiększona potliwość;
• łaskotanie i zaczerwienienie gardła.

W miarę postępu choroby pojawią się następujące objawy:

• ból w klatce piersiowej podczas głębokich oddechów;
• duszność;
• suchy kaszel, stopniowo przekształcający się w mokry - z uwolnieniem lepkiej, ropnej i cuchnącej plwociny;
• świszczący oddech podczas wdechu i wydechu.

Klebsiella w nosie prowadzi do rozwoju nieżytu nosa - choroby charakteryzującej się uszkodzeniem zapalnym warstwy śluzowej górnych dróg oddechowych, któremu towarzyszy tworzenie ziarniniaków, które zawierają patogen. Choroba często ma przewlekły przebieg.

Brama wjazdowa służy jako jama nosowa, ale jeśli nie jest leczona, patologia obejmuje:

• jama ustna i gardło;
• zatokę i krtań;
• oskrzela i tchawica.

Główne objawy nieżytu nosa to:

• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• krwawienie z nosa;
• absolutorium, o śluzoworosnym charakterze;
• naruszenie procesu połykania;
• deformacja jamy nosowej;
• chrypka;
• całkowita utrata zapachu;
• utrata apetytu.

Objawy Klebsielli spowodowały jezioro:

• pieczenie i suchość nosa;
• tworzenie się skorup na dotkniętym obszarze;
• zmniejszenie lub całkowity brak zapachu;
• niemożność oddychania przez nos;
• odprowadzanie nieprzyjemnego zapachu z jamy nosowej;
• ciężki kaszel, któremu towarzyszy ropna plwocina;
• utrzymujący się wzrost temperatury;
• krwotok z nosa;
• pojawienie się nosa siodłowego - taki znak pojawia się tylko w przypadku ciężkiego wariantu patologii.

Porażka układu pokarmowego wyraża się w:

• zgaga i odbijanie;
• silny ból żołądka;
• nudności i kneblowanie;
• niechęć do jedzenia;
• wzrost temperatury;
• ogólna słabość;
• naruszenie aktu defekacji - masy kału mają płynną konsystencję, często z zanieczyszczeniami krwi lub śluzu.

Klebsiella w moczu ma negatywny wpływ na narządy układu moczowo-płciowego, co prowadzi do pojawienia się takich dolegliwości i ich objawów:

Klebsiella u niemowląt i małych dzieci w wieku niemowlęcym ma oczywiście swoje własne cechy i prowadzi do pojawienia się takich objawów:

• wzrost temperatury do 38 stopni i powyżej;
• mokry świszczący oddech podczas oddychania;
• słabość i letarg niemowląt;
• ciężki kaszel ze śluzem i krwią;
• pojawienie się ropnego wydzieliny o cuchnącym zapachu - taki znak wskazuje Klebsiella w gardle;
• odmowa jedzenia;
• częste zwracanie;
• odwodnienie;
• wzdęcia;
• wymioty i biegunka;
• utrata masy ciała.

Zakażenie Klebsiella w ogromnej większości sytuacji trwa do 12 dni.

Diagnostyka

Potwierdź diagnozę i różnicuj patogen może tylko lekarz chorób zakaźnych, na podstawie informacji uzyskanych podczas realizacji badań laboratoryjnych. Jednak przed wyznaczeniem lekarz powinien przeprowadzić:

• zapoznanie się z historią choroby;
• gromadzenie i analiza historii życia - określenie ścieżki penetracji Klebsiella u dorosłych i dzieci;
• dokładne badanie fizyczne, które koniecznie obejmuje badanie dotykowe przedniej ściany brzucha i pomiar wskaźników temperatury;
• szczegółowe badanie pacjenta lub jego rodziców (jeśli dziecko stało się dzieckiem) - sporządzenie pełnego obrazu objawowego i ciężkości procesu patologicznego.

Badania laboratoryjne opierają się na wdrożeniu:

• ogólna analiza kliniczna moczu;
• ogólna i biochemiczna analiza krwi;
• badanie mikroskopowe kału;
• bakteryjne wydzielanie śluzu z plwociny z nosa, krwi i moczu;
• bakterioskopia;
• testy serologiczne.

Ponadto pacjenci muszą przejść badania instrumentalne, w tym:

• radiografia mostka;
• USG otrzewnej;
• CT i MRI.

Leczenie

Klebsiella u niemowląt i dorosłych jest eliminowana za pomocą konserwatywnych terapii, które opierają się na stosowaniu antybiotyków. W zależności od przebiegu choroby sposób ich przyjmowania będzie się różnił:

• Gardło Klebsiella - płukanie;
• Klebsiella w nosie - lek jest zaszczepiony;
• Klebsiella w jelicie - podawanie doustne;
• Klebsiella w pochwie lub cewce moczowej obejmuje miejscowe wprowadzenie bakteriofaga.

Ponadto terapia lekowa ma również na celu:

• leki przeciwgorączkowe;
• substancje odtruwające i przeciwwymiotne;
• leki przeciwzapalne - wskazane w leczeniu zapalenia płuc Klebsiella u niemowląt, starszych dzieci i dorosłych;
• leki przeciwhistaminowe;
• immunomodulatory i kompleksy witaminowe;
• probiotyki - aby wyeliminować Klebsiella w jelicie.

Nie ma innego sposobu leczenia zakażenia Klebsiella.

Możliwe komplikacje

Dość często patologia przebiega korzystnie, ale w przypadkach Klebsielli w czasie ciąży, u niemowląt lub osób starszych, prawdopodobieństwo takich konsekwencji jest wysokie:

Zapobieganie i rokowanie

Konkretne środki zapobiegawcze, tj. Szczepionki Klebsiella, nie są obecnie opracowywane, aby przestrzegać zasad mających na celu zmniejszenie prawdopodobieństwa zakażenia:

• higiena;
• spożywanie dobrze umytych warzyw i owoców, a także w pełni ugotowanego mięsa i mleka pasteryzowanego;
• wzmocnienie odporności;
• eliminacja ognisk przewlekłych zakażeń w organizmie;
• ograniczony kontakt z chorym;
• odpowiednie użycie narkotyków;
• regularne badanie profilaktyczne w klinice z wizytą u wszystkich specjalistów.

Rokowanie zależy od kategorii wiekowej pacjenta, rodzaju Klebsielli i ciężkości choroby. Warto zauważyć, że po przeniesieniu zakażenia powstaje niestabilna odporność - oznacza to, że ryzyko ponownego rozwoju choroby nie jest wykluczone.

http://simptomer.ru/bolezni/infektsii-parazity/2667-klebsiella-simptomy

Klebsiella - co to jest i przenoszenie bakterii, objawy, diagnoza, leczenie i zapobieganie

Mikroflora jelitowa składa się z mikroorganizmów, które chronią organizm przed szkodliwymi bakteriami. Klebsiella jest przedstawicielem rodzaju enterobakterii, odnosi się do patogenów oportunistycznych. Odkrywcą mikroba był niemiecki naukowiec Edwin Klebs. Zwykle bakteria żyje w każdym organizmie, zlokalizowanym na skórze, błonie śluzowej dróg oddechowych. Klebsiella jest w kale i moczu. Bacillus pręt pokryty twardą skorupą. Klebsiella jest odporna na temperatury, promieniowanie UV, środki dezynfekujące, dzięki czemu może pozostać w żywności, wodzie, glebie przez długi czas.

Sposoby transmisji

Źródłem zakażenia Klebsiella jest zakażona osoba lub nosiciel. Istnieje kilka sposobów przekazywania choroby:

• kontakt z gospodarstwem domowym - podczas komunikacji z zarażoną osobą lub kontaktu z przedmiotami, których dotknął;
• żywność - stosowanie nieumytych warzyw, owoców, żywności nieprzetworzonej termicznie;
• odchody ustne - w przypadku nieprzestrzegania zasad higieny osobistej (brudne ręce);
• w powietrzu - ten sposób infekcji jest możliwy tylko od pacjenta z zapaleniem płuc.

Niektórzy ludzie są bardziej podatni na infekcje niż inni. Grupa ryzyka obejmuje osoby:

• z nabytym niedoborem odporności;
• cierpiących na zaburzenia krwi;
• z cukrzycą;
• poddawany długotrwałej terapii antybiotykowej;
• seniorzy (powyżej 65 lat);
• przeszczepione narządy dawcy;
• osoby nadużywające alkoholu;
• noworodki i dzieci poniżej 1 roku życia (ze względu na brak silnej odporności).

Klasyfikacja

Klebsiella jest reprezentowana przez kilka rodzajów bakterii. Są one podzielone na:

1. Klebsiella Friedlander (Klebsiella pneumoniae) - prowokuje zapalenie płuc, zapalenie pęcherza poporodowego i uszkodzenie innych narządów.
2. Klebsiella oxytoca (Klebsiella oxytoca) - atakuje jelita, korę mózgową, nerki, pęcherz, stawy, oczy.
3. Klebsiella Volkovich-Frisch (Klebsiella rhinoscleromatis) - powoduje nieżyt nosa.
4. Klebsiella Abel (Klebsiella ozaenae) - prowokuje cuchnący katar.
5. Klebsiella plantikol (Raoultella planticola) - prowadzi do zapalenia żołądka i jelit, rozwoju sepsy.

Istnieją inne bakterie tego rodzaju. Są one skolonizowane w ludzkich narządach, powodując choroby takie jak zapalenie spojówek, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, odmiedniczkowe zapalenie nerek, nieżyt nosa. Mechanizm infekcji jest wywoływany przez słaby układ odpornościowy. Choroby wywołane przez tego typu pałeczki nazywane są Klebsiella. Narządy oddechowe, przewód pokarmowy i układ moczowo-płciowy są najbardziej podatne na infekcje.

Objawy

Po spożyciu Klebsiella rozpoczyna się okres inkubacji choroby. Czas trwania tego procesu może trwać od 5-6 godzin do 3-4 dni. Pod koniec okresu inkubacji prątek zaczyna się manifestować. Wyraża się to pojawieniem się wspólnych i specyficznych objawów, które bezpośrednio zależą od lokalizacji bakterii chorobotwórczych.

W gardle

Ogólne objawy początkowej choroby wskazują na obecność Klebsiella w narządach oddechowych (szczególnie w gardle). Obejmują one następujące symptomy:

• ciężkie pocenie się, osłabienie, dreszcze;
• duszność;
• łaskotać;
• gorączka 39 stopni;
• suchy kaszel z ropną plwociną, skrzepy krwi podczas kaszlu.

Oprócz typowych symptomów istnieją konkretne. Obejmują one następujące stany:

• Podczas kontroli wzrokowej ból gardła może być opuchnięty. Na śluzu obecna jest biaława blaszka, podobnie jak dławica piersiowa.
• Podczas rapowania słychać suche lub mokre rzędy, dźwięk perkusji jest zakłócony.
• Osłabienie oddechu ze źródła zapalenia.
• Na zdjęciu rentgenowskim widoczne będą ogniska infiltracji.

W nosie

Zakażenie górnych dróg oddechowych wiąże się z obecnością Klebsielli w nosie. Z porażką jego śluzowatego obserwowanego rozwoju nieżyt nosa. Na błonie śluzowej postaci ziarniniaków nosa, gdzie żyją bakterie chorobotwórcze. Objawy to:

• przekrwienie błony śluzowej nosa;
• obfite wydzielanie z ropą i nieprzyjemnym zapachem;
• krwawienie z nosa;
• całkowita utrata zapachu;
• krzywizna nosa.

Klebsiella prowadzi do rozwoju przewlekłego przebiegu choroby nosogardzieli - Ozen. Proces charakteryzuje się specyficznymi objawami:

• suchość i pieczenie w nosie;
• ostry, nieprzyjemny zapach z nosa;
• obecność skorup na błonie śluzowej;
• ciężki kaszel, kichanie;
• grube ropne wydzieliny;
• uporczywy stan podgorączkowy;
• dystrofia miękkich i twardych struktur nosogardzieli.

W jelitach

Wraz z porażką przewodu pokarmowego w Klebsielli następuje gwałtowne pogorszenie stanu zdrowia. Główne objawy to:

• nudności, zgaga, utrata apetytu;
• wzdęcia, kolka;
• cięcie bólów w brzuchu;
• wzrost temperatury;
• biegunka, po której następują oznaki odwodnienia;
• rozwój ostrego zapalenia jelit;
• śluz, krew w kale.

Mieć dziecko

Zakażenie Klebsiella u niemowląt i dzieci w wieku niemowlęcym może wystąpić podczas porodu lub od personelu medycznego w szpitalu. Klebsiella u dzieci wpływa na układ oddechowy i moczowy. Choroba objawia się w dniu 3-5 - dziecko je słabo, śpi, staje się ospałe. Specyficzne objawy to:

• wzdęcia, wzdęcia;
• częste zwracanie;
• luźne stolce;
• wysoka gorączka;
• kolka jelitowa;
• ostry zapach odchodów z możliwymi zanieczyszczeniami śluzu, krwi;
• duszność;
• kaszel z ropną plwociną lub krwią.

U noworodków i niemowląt odporność jest na etapie powstawania, dlatego organizm praktycznie nie jest chroniony przed czynnikami bakteriologicznymi. Nawet prosta infekcja może prowadzić do zagrożenia życia dziecka. Szczególnie niebezpieczne jest połączenie Klebsiella z gronkowcem. Rozwój zakażenia może prowadzić do zapalenia płuc, czerwonki. Wzrost liczby pałeczek Klebsiella wywołuje rozwój dysbakteriozy.

Możliwe komplikacje

Jeśli zakażenie jest ciężkie lub leczenie jest nieprawidłowe, mogą wystąpić powikłania. Są one klasyfikowane według lokalizacji mikroba:

• płuca - zapalenie płuc, posocznica, obrzęk, tworzenie ropnia, tworzenie jam;
• nos - niedrożność dróg oddechowych;
• gardło - pojawienie się przewlekłego zapalenia krtani i tchawicy;
• jelito - dysfunkcja, rozwój wstrząsu infekcyjno-toksycznego;
• często - toksyczne zapalenie wątroby, drgawki, ropne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zespół krwotoczny.

Diagnostyka

Przy pierwszych objawach należy skontaktować się z lekarzem chorób zakaźnych. Przepisze takie testy laboratoryjne:

1. Bakterioskopia - barwienie rozmazów kwasami anilinowymi w celu ustalenia ujemnego wyniku Gram-dodatniego lub pozytywności Klebsielli.
2. Siew biomateriału - identyfikacja czynnika wywołującego zakażenie, określenie jego fagotypu, wrażliwość na antybiotyki.
3. Metody serologiczne - oznaczanie obecności przeciwciał przeciwko Klebsiella przeprowadza się na surowicach pobranych w 1. i 3. tygodniu choroby.
4. Coprogram to badanie kału pod kątem obecności w nim mikrobów.
5. Dodatkowa diagnostyka - szczegółowa analiza krwi i moczu, RTG.

Leczenie Klebsiella

Metody i metody leczenia zakażenia zależą od stadium choroby, wieku pacjenta i tego, który organ jest dotknięty przez prątek. W łagodniejszych formach Klebsiella terapię przeprowadza się w domu za pomocą bakteriofagów. Dawka bakterii fagolizujących jest następująca:

• 0-6 miesięcy - 15 ml 3 r / d;
• 6-12 miesięcy - 30 ml;
• 1-3 lata - 45 ml;
• 3-7 lat - 60 ml;
• 8 lat i dorośli - 90 ml.

Dodatkową terapię prowadzi się za pomocą probiotyków, które normalizują mikroflorę jelitową, zasiedlając ją dobroczynnymi mikroorganizmami. Narzędzia te obejmują Bifiform, Acipol, Biovestin, Linex, Probifor, Bifidumbacterin. Probiotyki należy przyjmować co najmniej 10 dni. Optymalny kurs leczenia wynosi 3 tygodnie. Dla kobiet w ciąży i niemowląt połączenie leczenia zachowawczego z terapią objawową jest najlepszym sposobem zwalczania infekcji.

W ciężkim Klebsiellosis pacjent powinien być hospitalizowany. Schemat leczenia obejmuje stosowanie terapii etiotropowej. Pokazano odbiór następujących środków przeciwbakteryjnych:

• tetracykliny (doksycyklina);
• półsyntetyczne penicyliny (Amoksycylina, Ampicylina);
• aminoglikozydy (gentamycyna, streptomycyna);
• cefalosporyny (ceftriakson, cefaleksyna, cefazolina);
• fluorochinolony (cyprofloksacyna).

Jednym z najskuteczniejszych leków do leczenia etiotropowego jest gentamycyna:

1. Należy do grupy antybiotyków o szerokim spektrum działania. Lek ma działanie bakteriobójcze. Substancja czynna hamuje syntezę białka Klebsiella.
2. Zalety leku obejmują szeroki zakres zastosowań i różne formy uwalniania (wstrzyknięcia, maści, krople).
3. Minusem jest duża lista działań niepożądanych.

Innym lekiem o szerokim spektrum jest Ceftriakson. Jego krótki opis:

1. Narzędzie to jest przeznaczone do ciężkich zakażeń stawów, skóry, układu moczowo-płciowego, układu oddechowego i przewodu pokarmowego.
2. Skuteczność antybiotyku przeciwko drobnoustrojom jest niewątpliwą zaletą leku.
3. Spośród minusów można zauważyć częste reakcje alergiczne na substancję czynną.

Z grupy tetracyklin doksycyklina dobrze się sprawdziła. Opis leku:

1. Narzędzie dezaktywuje patogeny obecne w organizmie, zapobiega rozwojowi patogenów. Antybiotyk jest aktywny przeciwko dużej liczbie mikroorganizmów. Jest przepisywany na ciężkie zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc.
2. Stosunkowo niski koszt leku jest jego wielką zaletą.
3. Wśród minusów są częste zaburzenia dyspeptyczne w trakcie leczenia.

Aby zablokować mechanizm zakażenia Klebsiella, zaleca się leczenie patogenetyczne. Obejmuje to fundusze:

• przeciwzapalny (aspiryna, indometacyna);
• przeciwgorączkowy (ibuprofen, paracetomol);
• leki przeciwhistaminowe (tsetrina, ketatifen);
• immunomodulatory (Imudon, Ismigen);
• wprowadzenie dożylnego roztworu glukozy, osocza, soli fizjologicznej do detoksykacji.

Objawowe leczenie zakażenia pałeczkami Klebsiella stosuje się zarówno u dorosłych, jak iu dzieci. Spotkania zależą od objawów klinicznych, stanu pacjenta, postaci choroby. W ogólnych przypadkach są używane:

• probiotyki (Bifidin, Normase);
• leki mukolityczne i wykrztuśne (Flawamed, Ascoril);
• przeciwwymiotny (Aminazin, Motilium);
• nawilżanie błon śluzowych nosa, gardła (Dolphin, Aqualor).

Dieta

Skuteczność leczenia po zakażeniu Klebsiella zależy od diety. Pomaga przywrócić prawidłową mikroflorę jelitową, normalizuje pracę układu pokarmowego. Przy opracowywaniu planu diety ważne jest przestrzeganie pewnych zasad:

1. Dzienna racja powinna być podzielona na równe porcje. Posiłek powinien być co najmniej 4-5 razy dziennie.
2. Płyn należy przyjmować 30 minut przed lub 2 godziny po posiłku.

Istnieje lista dozwolonych pokarmów i tych, które powinny być wyłączone z diety. Na stole musi być:

• gotowane lub duszone ryby i mięso;
• jaja kurze, przepiórki;
• świeże produkty mleczne;
• warzywa na parze;
• kiełki pszenicy;
• z napojów powinny dawać pierwszeństwo kissel, wywar z dogrose, zdrowa trawa (rumianek, babka).

Dostosowanie diety przeprowadza specjalista, biorąc pod uwagę indywidualne cechy pacjenta. Ogólnie rzecz biorąc, niepożądane jest stosowanie żywności powodującej zaburzenia w przewodzie pokarmowym. Takie zakazy obejmują:

• tłuste i słone potrawy;
• potrawy przygotowane metodą prażenia, palenia i marynowania;
• słodycze, pieczenie, pieczenie;
• produkty piekarnicze, z wyjątkiem nieświeżego chleba lub produktów otrębowych.

Zapobieganie i rokowanie

Szczepionka Klebsiella nie została jeszcze wynaleziona. Aby uniknąć kolizji z infekcją, możesz, jeśli trzymasz się prostych wskazówek. Obejmują one:

1. Zgodność z zasadami higieny osobistej i higieny w miejscach publicznych.
2. Wzmocnienie układu odpornościowego.
3. Eliminacja ognisk przewlekłej infekcji w organizmie.
4. Właściwe przygotowanie i przechowywanie żywności.
5. Zdrowy styl życia - odrzucenie złych nawyków, sportu.
6. Właściwe odżywianie.

Rokowanie choroby zależy od ciężkości zakażenia, rodzaju Klebsiella. Ważnym czynnikiem jest również kategoria wiekowa pacjenta. Klebsiella powoduje osłabienie układu odpornościowego organizmu. Z tego powodu wzrasta ryzyko ponownego zakażenia. Po poddaniu się leczeniu nie powstaje odporna odporność na tego rodzaju warunkowo patogenne mikroorganizmy.

http://vrachmedik.ru/893-klebsiella-chto-eto-takoe.html

Klebsiella spp co to jest

Klebsiella pneumoniae - co to jest? Jest to bakteria, która może powodować poważne choroby zapalne układu oddechowego, trawiennego i moczowo-płciowego. Takie przypadki wymagają poważnego leczenia i starannej opieki medycznej. A zakażenia szpitalne spowodowane przez nią praktycznie nie mogą być leczone z powodu znacznej liczby typów patogenów.

Właściwości biologiczne

Zwykłej osobie trudno jest wyobrazić sobie, jak wygląda Klebsiella pneumoniae, czym jest. Morfologicznie, jest to mały stały kij, który można umieścić zarówno pojedynczo, jak iw grupach. Jest to bakteria Gram-ujemna, to znaczy po zabarwieniu hematoksyliną-eozyną staje się różowa (co wskazuje na obecność kapsułki).

Preferuje rozmnażanie w miejscach o ograniczonym dostępie tlenu, ale w jego obecności nie traci swoich właściwości kulturowych. W warunkach laboratoryjnych Klebsiella pneumoniae rośnie na gęstych i płynnych pożywkach, tworząc piękne szaro-białe kolonie. Swoją nazwę otrzymał od nazwiska odkrywcy - patologa Edwina Klebsa.

Rodzaje Klebsielli

Od czasu odkrycia mikroorganizmu mikrobiolodzy zidentyfikowali sześć rodzajów Klebsielli:

- Klebsiella pneumoniae (różdżka Friedlandera).

- Klebsiella rhinoscleromatis (różdżka Frisch-Volkovich).

- Klebsiella ozaenae (różdżka Abla-Lavenberga).

U ludzi dwie pierwsze najczęściej powodują chorobę, ale wraz ze spadkiem odporności i innych gatunków stają się chorobotwórcze. U zdrowych ludzi Klebsiella pneumoniae występuje również w jelitach, a jego szybkość nie powinna przekraczać 105 bakterii na gram chymu. Ponadto mikroorganizmy te są stale obecne w skórze i błonie śluzowej drzewa oskrzelowego. Są w stanie utrzymać swoje właściwości na pożywieniu, w wodzie i glebie na tyle długo, aby wystąpiła infekcja.

Źródła infekcji

Wśród wielu innych, Klebsiella pneumoniae można przypisać infekcjom anthroponotic. Co to jest? Oznacza to, że źródłem choroby mogą być chorzy lub nosiciele patogenu, którzy nie mają żadnych objawów. Klebsiella wchodzi do ciała wraz z brudnym jedzeniem lub brudnymi rękami. Jeśli zakażenie dotknęło układ oskrzelowo-płucny, rozprzestrzenianie się bakterii będzie głównie powodowane przez kropelki unoszące się w powietrzu (poprzez kaszel i kichanie). Wszyscy ludzie są podatni na Klebsiella, ale małe dzieci, osoby starsze i osoby z niedoborem odporności należą do grupy podwyższonego ryzyka, ponieważ rozmnażanie obowiązkowej mikroflory jelitowej praktycznie nie jest kontrolowane endogennie.

Po wejściu do organizmu bakteria wytwarza endotoksynę, która jest uwalniana dopiero po śmierci mikroba gospodarza. Powoduje gorączkę i zatrucie. Istnieją jeszcze dwie egzotoksyny: enterotoksyna i membrantoxin. Pierwszy atakuje błonę śluzową jelita cienkiego, a drugi ma destrukcyjny wpływ na czerwone krwinki, powodując niedokrwistość.

To się nazywa zapalenie płuc, jak można się domyślić, Klebsiella pneumoniae. Charakterystyczną cechą tego typu zapalenia jest pojawienie się wielu małych ognisk zapalenia, które mogą łączyć się ze sobą na całej powierzchni płuc. Pacjenci mają wysoką temperaturę (do trzydziestu dziewięciu stopni), osłabienie, letarg, pocenie się. Na początku choroby kaszel jest suchy, ale w środku staje się mokry, z mieszaniną plwociny i ropy, mogą być smugi krwi. Charakterystyczna jest duszność, aw zaawansowanych przypadkach niewydolność oddechowa i obrzęk płuc.

Podczas badania fizykalnego po stronie zapalenia słychać wilgotne rzędy, a także podczas badania dotykowego - skracanie dźwięku perkusji. Na radiogramie klatki piersiowej w rzucie prostym i bocznym widoczne cienie ogniskowe, skłonne do łączenia się.

Jeśli choroba zostanie zdiagnozowana na czas i przepisane zostanie właściwe leczenie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że proces zapalny może zostać przerwany na samym początku, zanim rozprzestrzeni się na całą powierzchnię płuc. Ale w przypadku niewłaściwego leczenia lub późnego leczenia w szpitalu najprawdopodobniej pacjent będzie już miał obraz sepsy (uogólnionego zapalenia), aw tym przypadku śmiertelność jest bardzo wysoka.

Uszkodzenie narządów trawiennych

Ta choroba jest również spowodowana przez Klebsiella pneumoniae. Niestety jest „zamaskowany” pod patologią gastroenterologiczną, co utrudnia diagnozowanie i leczenie. Pacjent najpierw zwraca się do gastroenterologa z dolegliwościami bólowymi żołądka i pępka, zgagą, nudnościami, utratą apetytu, ale FGDS (Fibrogastroduodenoscopy) wykazuje normalną lub lekko zapalną błonę śluzową żołądka. To nie może zmusić lekarza do myślenia o Klebsielli. Przeciwnie, dostarcza mu zapalenie żołądka i przepisuje odpowiednie leczenie.

Jednak najczęściej Klebsiella objawia się w przewodzie pokarmowym (przewodzie pokarmowym) w postaci zapalenia jelit lub jelit. Pacjent trafia do szpitala chorób zakaźnych z dolegliwościami związanymi z wysoką gorączką, osłabieniem, nudnościami, skurczowym bólem brzucha i naruszeniem stolca (obfita biegunka z krwią, śluzem i nieprzyjemnym zapachem). Ten warunek może trwać od dwóch do pięciu dni.

Choroby układu moczowo-płciowego

Najczęściej Klebsiella pneumoniae w układzie moczowo-płciowym przejawia się w postaci odmiedniczkowego zapalenia nerek, zapalenia pęcherza i zapalenia gruczołu krokowego. W zależności od poziomu zmiany, pacjenci skarżą się na ból w okolicy lędźwiowej, trudności w oddawaniu moczu i erekcji.

Jeśli układ odpornościowy działa dobrze, choroba jest ostra, a przy odpowiednim leczeniu osoba jest całkowicie wyleczona. Ale w przypadku niższej odporności organizmu (wiek podeszłym wieku lub wiek dziecięcy, niedobór odporności) choroba przyjmuje przebieg przewlekły lub nawrotowy.

Komplikacje

Podczas ciężkiego przebiegu Klebsiella nie wyklucza się następujących powikłań:

- ITSH (wstrząs zakaźny i toksyczny);

Są to stany zagrażające życiu, z których każdy może zakończyć się śmiercią. A jeśli zostaną połączone, prawdopodobieństwo śmierci wzrasta. Po przeniesieniu zakażenia pacjent tworzy specyficzną niestabilną odporność, to znaczy w zwykłym języku, po pewnym czasie osoba może ponownie zachorować.

Cechy choroby u dzieci i kobiet w ciąży

Klebsiella pneumoniae podczas ciąży nie jest rzadkością. Ciało znajduje się pod podwójnym obciążeniem, odporność spada, a prawdopodobieństwo wzrostu obowiązkowej mikroflory wzrasta. Ponieważ sytuacja jest delikatna, lekarz decyduje, czy zażywać antybiotyki. Wszystko zależy od okresu ciąży, liczby Klebsiella pneumoniae w rozmazie z dróg rodnych i poziomu leukocytów. Dawka jest również wybierana indywidualnie. W żadnym wypadku nie należy traktować go w domu.

Często zdarza się sytuacja, w której kobieta w ciąży zadaje pytania nie lekarzowi, ale swoim przyjaciołom o bakterii Klebsiella pneumoniae. Co to jest, ona wciąż nie może zrozumieć. A następnie błędy w leczeniu są nieuniknione, a poza tym mogą zaszkodzić dziecku.

Z powodu osłabionej odporności noworodki i małe dzieci często cierpią z powodu warunkowo patogennej mikroflory. Klebsiella pneumoniae u niemowląt powoduje ciężkie zatrucie, uogólnienie procesu zapalnego i posocznicę. Najczęściej jest to dysbakterioza z charakterystycznymi objawami (odbijanie, niewydolność klatki piersiowej, utrata masy ciała i upośledzenie stolca).

Diagnostyka

Trudno jest zdiagnozować klinicznie, że zakażenie jest spowodowane przez Klebsiella pneumoniae, ponieważ nie ma konkretnych objawów, które by to wskazywały. Dlatego diagnoza jest syndromowa i dopiero wtedy potwierdzana bakteriologicznie. Jak materiał jest krew, mocz, plwocina, płyn mózgowo-rdzeniowy, żółć i materiał przekrojowy.

Klebsiella pneumoniae w moczu jest wykrywany przez badanie bakteriologiczne lub bakterioskopowe. W tym celu materiał wysiewa się na pożywce lub kapie na szkiełko i bada pod mikroskopem.

Te same metody można stosować do wykrywania Klebsiella pneumoniae w kale, ale tylko kolekcja materiału jest nieco inna. Do badań jakościowych konieczne jest dostarczenie materiału do laboratorium w ciągu pół godziny po jego zebraniu.

Dwa tygodnie po wystąpieniu choroby można wysyłać krew do badań serologicznych. Pozwala ocenić ciężkość procesu i pracę układu odpornościowego.

Lekarz wybiera taktykę leczenia dla każdego konkretnego przypadku. Zależy to od postaci choroby, jej ciężkości i cech pacjenta. Najczęściej pacjenci otrzymują leczenie ambulatoryjne.

Najpierw przepisywane są specyficzne bakteriofagi. Muszą być przyjmowane trzy razy dziennie przed posiłkami. Oprócz opcji doustnej możliwe jest wprowadzenie leku do organizmu przez lewatywę. Przebieg leczenia może wynosić od pięciu do dziesięciu dni. Następnym etapem są probiotyki, które są niezbędne do przywrócenia normalnej flory jelitowej. Muszą pić co najmniej dziesięć dni, ale najlepiej dwa lub trzy tygodnie.

Cefalosporyny i fluorochinolony trzeciej generacji, aminoglikozydy i tetracykliny są wybrane spośród antybiotyków.

W szpitalu pacjenci są hospitalizowani z następujących wskazań: pogorszenie, wysoka gorączka, posocznica. Pamiętaj, aby przeprowadzić leczenie objawowe i patogenetyczne, mające na celu wyeliminowanie objawów choroby i złagodzenie stanu pacjenta.

Nie wykonuje się niespecyficznej profilaktyki Klebsielli, ponieważ nie ma szczepionki. Dlatego wszystko sprowadza się do edukacji higienicznej dzieci i dorosłych, hartowania i terminowego i pełnego leczenia chorób zakaźnych.

Mikroflora jelitowa jest bogata w ogromną liczbę różnych mikroorganizmów i bakterii. W jelitach są całe kolonie. Jednym z przedstawicieli tego środowiska jest Klebsiella. Odnosi się do pręcików w kształcie pręcika i znajduje się w każdym ludzkim ciele. Niewielkie ilości tej bakterii nie wpływają na pozycję osoby, ale jej wskaźniki przekraczające normę wskazują, że dana osoba jest zagrożona różnymi chorobami rozwijającymi się w nim.

Klebsiella, o co chodzi?

Bakterie te należą do mikroflory oportunistycznej. Żyją cicho wewnątrz osoby i na swoim ciele, podczas gdy nie ma od nich żadnej szkody. Aktywna reprodukcja Klebsiella rozpoczyna się, gdy ciało jest osłabione z powodu poważnej choroby. Nie są one całkowicie mobilne, chronione przed różnymi substancjami drażniącymi i możliwymi spadkami temperatury dzięki specjalnej gęstej powłoce. Dzięki temu skorupa pałeczki nie boją się ultrafioletu i środków dezynfekujących. Dlatego mogą istnieć przez długi czas w zapylonym środowisku, wodzie, glebie, a nawet w żywności.

Klebsiella może manifestować się wszędzie - w jelitach, narządach trawiennych, w górnych drogach oddechowych, w układzie moczowo-płciowym itp. Występuje na skórze ludzi, w moczu i kale oraz na błonie śluzowej górnych dróg oddechowych.

Jakie jest niebezpieczeństwo Klebsielli?

Odporność człowieka można zmniejszyć z wielu powodów. W rezultacie bakterie zaczynają się szybko rozmnażać. W konsekwencji powstają:

1. Zapalenie płuc w drogach oddechowych;
2. Problemy z przewodem pokarmowym;
3. Choroby układu moczowo-płciowego.

Inne narządy mogą być również dotknięte. Klebsiella może dotrzeć do kory mózgowej i stawów. Ta choroba jest straszna, ponieważ w wyniku tego może wystąpić sepsa, która z kolei czasami kończy się śmiercią.

Kto może zostać zainfekowany Klebsiella?

Ta choroba jest niebezpieczna dla wszystkich ludzi. Jest to jednak szczególnie niebezpieczne dla noworodków i niemowląt, osób starszych i osób cierpiących na choroby przewlekłe i alkoholizm.

Obecnie zakażenie Klebsiella obserwuje się znacznie częściej. Jest to spowodowane częstymi antybiotykami. W związku z tym występuje nierównowaga mikroorganizmów. Odporność organizmu na wiele rodzajów bakterii jest znacznie zmniejszona.

Jak przenosi się Klebsiella?

Istnieją trzy sposoby przekazywania tej choroby:

• Kałowo-ustny. Często w szpitalach bakteria jest przenoszona przez sprzęt, ręce pracowników służby zdrowia i zakażonego pacjenta;
• Kontakt i gospodarstwo domowe;
• Jedzenie

Ludzie mogą zostać zainfekowani przez żywność, która nie została odpowiednio przetworzona. Klebsiella można znaleźć na owocach, w mleku i mięsie.

Niemowlęta zarażają się poprzez uzupełniające pokarmy w szpitalu położniczym. U dzieci największa podatność na zakażenie tym Bacillus. Niebezpieczeństwo zarażenia jest najbardziej zagrożone przez przedwczesne i osłabione dzieci. Czasami wszystkie noworodki w szpitalu są zakażone. Ten sam los może wyprzedzić oddział intensywnej terapii, chirurgię i urologię.

Zakaźna Klebsiella jest przenoszona przez zarażoną osobę. W zakaźnym zapaleniu płuc bakterie są przenoszone przez powietrze i płyny, które są uwalniane podczas kaszlu i kichania chorego.

Możliwe jest zakażenie, jeśli zaniedbujesz zasady higieny osobistej. W takich przypadkach bakteria przedostaje się bezpośrednio do przewodu pokarmowego, gdzie jego rozwój i rozmnażanie następuje z dużą prędkością.

Objawy Klebsiella u osoby dorosłej.

Aby prawidłowo postawić diagnozę, osoba musi przejść szereg testów laboratoryjnych. Najczęściej bakteria ta jest obecna w masach kałowych osoby dorosłej. Okres inkubacji tej choroby jest dość mały przez 1-3 dni. Już po tak krótkim czasie u dorosłych pojawiają się następujące objawy:

1. Temperatura ciała wzrasta, czasami może osiągnąć nawet 40 stopni;
2. Biegunka;
3. Nie stały ból, w postaci skurczów w ludzkiej jamie brzusznej.

Dla Klebsielli cechą charakterystyczną jest to, że postępuje iw możliwie najkrótszym czasie przejawia się w nowych cechach. Stołek pacjenta staje się cieknący i śmierdzący. W nim gołym okiem widoczne zanieczyszczenia śluzu i krwi.

Gdy bakteria dostanie się do dróg oddechowych osoby, wzorzec objawów zmienia się nieco. Osoba dorosła natychmiast rozpoznaje zapalenie płuc. Na tle tej choroby pojawiają się następujące objawy:

• Temperatura wzrasta i trwa około 10 dni;
• Pojawia się skrócenie oddechu;
• Ciało jest wyczerpane, z oczywistymi oznakami utraty siły;
• Odczuwany ból w klatce piersiowej;
• Jest silny kaszel.

W obecności Klebsielli w układzie moczowo-płciowym organizm obawia się następujących objawów:

1. Temperatura wzrasta;
2. Pojawiają się nudności;
3. Jest awaria;
4. Ból w dolnej części pleców i podbrzuszu.

W moczu po wykryciu Klebsiella. Ignorowanie choroby i odmawianie leków jest wysoce niepożądane, może być obarczone odmiedniczkowym zapaleniem nerek.

Objawy Klebsiella u niemowląt.

Obecność bakterii Klebsiella w moczu małych dzieci powinna natychmiast powiadomić personel medyczny i rodziców. Niebezpieczeństwo wzrasta, jeśli takim testom towarzyszą następujące objawy:

• Taboret dziecka ma płynną konsystencję, nieprzyjemnie pachnie kwaśnym mlekiem i zawiera w sobie śluz;
• Dziecko ciągle pluje;
• Formy kolki;
• Temperatura wzrasta;
• Często występują wzdęcia;
• Dziecko jest narażone na gorączkę;
• Dziecko ma ból w żołądku.

Bakteria w moczu dzieci jest niezwykle rzadka. Jeśli jednak tak się nie stało, nie należy od razu wpadać w panikę. Istnieją dwie możliwe odpowiedzi na to pytanie - albo dziecko naprawdę ma tę chorobę, albo mikroorganizm dostał się do sondy w wyniku jakiegoś dzikiego wypadku. Dla ostatecznego werdyktu i prawidłowej diagnozy lepiej powtórzyć badanie moczu dziecka. Przy najmniejszych objawach wzrostu temperatury dziecka należy wykluczyć odmiedniczkowe zapalenie nerek. Po wszystkich badaniach i porównaniach danych, jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, leczenie przepisuje lekarz prowadzący.

Jak leczyć Klebsiella?

Aby ułatwić lekarzowi wybór leczenia dla pacjenta z Klebsiella, musi on znać powagę choroby, ogólny obraz i osobiste cechy ludzkiego ciała.

W przypadku niewielkich zmian w przewodzie pokarmowym i łagodnych objawów problem ten można leczyć w domu. Przy niewielkim wzroście liczby bakterii w moczu i kale wystarczy, że pacjent wypije probiotyki wraz z preparatami bakteriofagowymi.

W przypadku ciężkiego stadium zakażenia pacjent powinien być natychmiast hospitalizowany w szpitalu, aby uniknąć możliwego zakażenia osób kontaktowych. Już pod ścisłym nadzorem i kontrolą personelu medycznego pacjent ma gorączkę, a ogólne objawy zatrucia są usuwane.

Istnieją specjalne testy, które pomagają lekarzowi określić reakcję bakterii na antybiotyki. Następnie lekarz przepisuje jeden z leków:

Choroba ta jest łagodzona przez terapię patogenną.

Po ustąpieniu wszystkich objawów bakterie Klebsiella w organizmie stają się normalne, lekarz przepisuje probiotyki, enzymy i multiwitaminy w celu normalizacji mikroflory jelitowej i wzmocnienia organizmu.

Dieta z Klebsiella.

Możliwe jest przywrócenie pracy przewodu pokarmowego, ale należy przestrzegać pewnych zaleceń i zasad:

• Aby wykluczyć z jedzenia, marynat, wędzonych potraw, tłustych i smażonych potraw oraz marynowanych warzyw.
• Nie zaleca się używania wody podczas posiłku i po nim.
• Zawierać w diecie bulionowe biodra, galaretki i herbaty. Wskazane jest, aby pić je 30 minut przed posiłkiem i 2 godziny po posiłku.
• Wyklucz z diety wszystkie słodycze, świeże wypieki. Lepiej jest zastąpić świeże wypieki chlebem czerstwym i otrębowym.
• W diecie powinno być dużo pokarmów białkowych, produktów z kwaśnego mleka.
• Przydatne jest spożywanie gotowanych na parze warzyw i kiełkujących kiełków pszenicy.
• Wskazane jest, aby trenować się do żywienia frakcyjnego. Musisz jeść częściej i trochę. Lepiej jest podzielić żywność na małe porcje 5-6 razy dziennie.

W trakcie leczenia możesz skorzystać z fitoterapii. Ale powinno to odbywać się ściśle pod nadzorem lekarza prowadzącego.

Rozwój medycyny i mikrobiologii umożliwił poznanie wielu interesujących i przydatnych informacji na temat organizmów, które istnieją w naszym organizmie. Niektóre korzyści, inne powodują różne choroby. Klebsiella jest jednym z mikroorganizmów, które działają w normalnej mikroflorze jelitowej.

Czym jest bakteria?

Klebsiella w ciele wygląda jak mikroorganizm w kształcie pręta. Należy do rodziny zwanej enterobacter. Współczesne badania pozwoliły zidentyfikować 4 gatunki, spośród których najczęstsze:

• Różdżka Friedlandera;
• czynnik sprawczy chorób w jelicie grubym.

Ten mikroorganizm należy do grupy warunkowo patogennej. Umiejscowienie to jelita, błony śluzowe, skóra i drogi oddechowe.

Należy pamiętać, że na ogół różdżka nie powoduje szkód, ale w połączeniu z pewnymi czynnikami może wywołać rozwój wielu chorób.

W przypadku, gdy organizm jest całkowicie zdrowy, patogenne właściwości Klebsiella nie przejawiają się, ale w przypadku osłabienia bakterie zaczynają się aktywnie namnażać, co jest pierwszym krokiem w kierunku pojawienia się stanu zapalnego. Interesujący punkt: w ciele forma bakterii ma kształt pręta, ale po wejściu do środowiska jej forma jest zaokrąglona i pokryta ochronną otoczką kapsułki. Doskonale chroni bakterie przed skutkami różnych niekorzystnych czynników środowiskowych.

Główne sposoby przenikania do ciała

Przyczyna zakażenia w niektórych przypadkach wiąże się z osłabieniem własnych czynników ochronnych organizmu, co prowadzi do aktywacji bakterii i rozwoju infekcji w postaci utajonej. Ścieżki:

Bakteria aktywnie rozwija się na skórze dzieci, których wiek nie osiągnął 1 roku, a także żyje w jelitach noworodków w większym stężeniu niż u dorosłych. Wynika to z faktu, że układ odpornościowy dzieci w pierwszym roku życia nie jest wystarczająco rozwinięty.

Konieczne jest przestrzeganie zasad higieny osobistej, mycie warzyw i owoców, praca w ogrodzie powinna być wykonywana w specjalnych rękawicach. Ponadto źródłem mikroorganizmu może być już osoba zakażona nim, nośnik różdżki. Możliwa jest również transmisja drogą powietrzną - pacjent z zapaleniem płuc przenosi chorobę podczas kichania lub kaszlu. Próbka drobnoustroju pozostaje w drogach płciowych i nie powoduje problemów, jeśli nie występują choroby towarzyszące, często jest rozpoznawana w ginekologii.

Bakteria aktywnie rozwija się w organizmie osób starszych, które z powodu wieku utraciły silny układ odpornościowy. Ryzyko zakażenia jest doskonałe dla osób cierpiących na poważne choroby, takie jak cukrzyca lub onkologia. Różdżka nie jest przenoszona drogą płciową. Okres inkubacji jest inny i wynosi od 1 godziny do 7 dni. Wiele zależy od siły ciała.

Choroby

W zależności od lokalizacji bakterii może powodować różne choroby, w tym:

• zapalenie płuc;
• zapalenie płuc;
• choroby dróg moczowych, w tym zapalenie pęcherza moczowego;
• zapalenie opon mózgowych;
• infekcje jelitowe;
• zapalenie spojówek;
• dysbakterioza;
• ozena;
• nieżyt nosa;
• sepsa.

Objawy pneumoniae wchodzące do organizmu mogą się różnić - wszystko zależy od choroby wywoływanej przez drobnoustrój, np. Kaszel występuje w zapaleniu płuc, a także gorączka i niestrawność - w dysbiozie.

Kompleksowe leczenie chorób wywołanych przez Klebsiella zależy od lokalizacji i ciężkości procesu. Ponadto, przepisując leczenie, należy pamiętać, że choroby jelit są często spowodowane mieszaną mikroflorą, a nie tylko działaniem tego mikroorganizmu.

Aby szybko i skutecznie leczyć chorobę wywołaną działaniem prątków, stosuje się różne bakteriofagi, których głównym zadaniem jest przywrócenie naturalnej i zdrowej mikroflory jelitowej. Antybiotyki są rzadko stosowane w leczeniu, ponieważ nie mają pożądanego efektu, a ponadto zaburzają zdrowie mikroflory w jelicie.

W przypadku leczenia zapalenia płuc leczenie antybiotykowe jest przepisywane lekarzowi. Probiotyki zawierające liofilizowane grzyby drożdżowe, które mogą zmniejszać aktywność pałeczek, zatrzymując ich rozwój, są skuteczne w leczeniu. Również w leczeniu chorób powodowanych przez pałeczki Klebsiella szczególną uwagę zwraca się na przywrócenie odporności, ponieważ kompleks witamin jest włączony w terapię rehabilitacyjną. Z uwagi na fakt, że mikroorganizm maskuje swoją obecność innymi chorobami, konieczne jest skonsultowanie się z lekarzem, samoleczenie może pogorszyć pojawiające się problemy zdrowotne, a terminowe profesjonalne leczenie oparte na przedłożonych diagnozach i testach nie pozostawi ich po sobie.

http://prozhizn.info/klebsiella-spp-chto-takoe.html